ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 22 και νιώθω 80....Δεν έχω όρεξη για τίποτα...Δεν έχω φίλους/σχέση αλλά πως να χω σχέση αφού είμαι λίγο πανω απ τα 100 κιλά.Ποτε δεν είχα ουσιαστικους φιλους μονο 2-3 περιστασιακες "παρέες" που φυσικά δεν κράτησαν γιατί βασίστηκαν στο συμφέρον και τη προδοσία ας την πω έτσι.Μιας και στο σχολείο ήμουν το συνεσταλμένο κορίτσι που δεν μίλαγε στους αλλους αν δεν της μίλαγαν επειδή φοβόμουν την απποριψη παντα με χαμηλή αυτοεκτιμιση,φυσικα και δεν τα βαζω με τους τοτε συμμσθητες εγω εφταιγα πιο πολυ...σιγουρα οι περισοτεροι θα θυμαστε ενα τετοιο παιδι στο σχολειο σας.Μετα το σχολειο δεν συνεχισα για σπουδές απο επιλογή μιας και ποτε δεν είχα φιλοδοξία να γίνω κάτι και αν περναγα κάπου συγουρα επειδή δεν ήμουν και καλη μαθήτρια στο σχολείο..πιστεύοντας οτι δεν θα διάβασα κλπ κ λέω τζάμπα οι σπουδες.(γιατί αν δεν δινεις το 100% της προσοχής και του διαβάσματος για το επάγγελμα που επελεξες να κανεις..με αυτό θα πορευθεις αν εχεις κενά δεν σου φτενε οι άλλοι που θα κανουν με τις υπηρεσίες σου.)Και οπως εχουν γινει τα πραγματα λιγοι δουλευουν πανω σε αυτο που σπουδασαν.Και έτσι δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω νέους ανθρώπους. Ειμαι άνεργη αλλά ποιος θα πάρει μια παχύσαρκη..όχι οτι πολυψαχνω γιατι δεν την αντεχω την ορθοστασία..είχα δουλέψει κάνα χρονο και ξέρω.Σχέση δεν έχω κάνει ποτε(αρα όπως καταλαβατε είμαι ανεραστη,συγουρα οι περισσοτεροι θα δακρυσατε απ τα γελια)οχι οτι τρελενομαι στην ιδέα και δεν ψαχνομουν και ποτε,απλα καλά θα ηταν είχα κανει κάτι με κάποιον για την εμπειρία και να μην νομίζουν οι γνωστοί και λοιποί οτι έχω κατέβει απ άλλον πλανήτη.Απ αυτή την άποψη μου λείπει (και έτσι που εχω γίνει τώρα ποιος θα μου κολλήσει,ξέρω οτι πρεπει να χάσω βάρος για διάφορους λόγους αλλά μονο όλο μου τα και τρώω σνακ και τέτοια πολύ σπάνια,δεν ξέρω πως παχυνα έτσι.)Επίσης είμαι της άποψης οτι να σου κολλήσει κάποιος και μετά να βγεις ραντεβού είναι τόσο αναμενόμενο οτι θα παιχτεί κάτι μετα απο κάποια αναμενόμενα ραντεβού...δηλαδή σαν με το ζόρι βάζεις τον εαυτό σου κολλήσει με τον άλλο..για αυτό οι περισσότερες σχέσεις είναι για τον π@τ@ο..Αν δεν ερωτευτεις κάποιον πλατωνικά π.χ σε μια σχολή ή σε κάποιο μέρος που βλέπονται συχνα αν δεν βλέπει με τον καιρό ο ένας τον άλλον και να λιώνουν με τον καιρο και υστερα τα φτοιαξουν..αυτό σημαίνει έρωτας με τα όλα του...Και απ την μια νιώθω ανακούφιση που δεν μπήκα στο τρυπακι της σχέσης και του δήθεν ερωτα γιατί έχω αποφύγει τις ανασφάλειες σε σχέση με τον συντροφο π.χ αν έχει αλλη,αν θα με πάρει τηλέφωνο,θα στείλει δεν θα στείλει τσατ, με βαρέθηκε και πολλά αλλά.Πιστεύω οτι τους έχουμε υπερεκτημισει τους ανθρώπους και εδώ θα πείτε τι λέει αυτή έτσι ειναι ή μάλλον εγώ επαψα να τους εμπιστευομαι,παντού όλοι τρώμε ψέμα,πισωπλατες "μαχαιριές" απο δήθεν έρωτες και φιλους,κραξιμο..Απο κραξιμο άλλο τυποτα, συναντιεσαι με τον φιλο/ή, αγόρι/κορίτσι περνάτε ωραίες στιγμές και μετάαπο λίγο όταν αποχοριζεσται παντα κάποιος κραζει τον άλλο σε αλλους φιλους..Το χειροτερο δεν αναμεσα σε φιλους όσο σε 2 ανθρώπους είναι μαζί,να κοιτουνται στα μάτια να λένε σ'αγαπω και υστερα ο άλλος να σε κραζει στους κολλητους...και τα αντίστροφο..Εχετε φαει κραξιμο αγόρια και κορίτσια απ τους "ανθρώπους σας"....Επίσης δεν λέω σκέφτομαι οτι ίσως περάσουν τα χρόνια και δεν έχω ζησει την ζωή μου όπως λένε και οι μεγαλύτεροι..όμως τι σημάνει "ζησε" οι σχεδόν καθημερινοί καφεδες με τα φιλαράκια κ κάνα Σάββατο σε ορθαδικο...δεν είναι και τόσο φοβερά μάλλον....Αυτό μάλλον που έχει σημασία στη ζωή είναι να βρεις ένα συντροφο να κανεις παιδιά να είσαι καλά να τα μεγαλώσεις και να χεις μια αρμονική σχέση με τον πατερα τους...Οι φιλίες και οι έρωτες έρχονται και φευγουν.μέσα σε ψεματα....Παρα ταύτα ελπίζω να βρω 1-2 αληθινούς ανθρώπους μπας και μάθω τι θα πει αληθινή φιλια....Ξέρω είμαι μέσα στην ανασφάλεια αλλά καλώς ή κακώς έτσι έχουν τα πραγματα στις μέρες μας.