ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελειώνω την β λυκείου, και δεν έχω ιδέα τι επάγγελμα να ακολουθήσω. Είμαι εντελώς χαμένη, ο καθένας μου λέει τα δικά του, συμφωνώ και διαφωνώ με όλους και γενικά δεν ξέρω τι μου γίνεται. Λοιπόν...Θα σας πω κάποια πράγματα για μένα για να με συμβουλέυσετε ανάλογα. Σαν άνθρωπος είμαι φτερό στον άνεμο, ενθουσιάζομαι πολύ εύκολα, βαριέμαι πολύ εύκολα , επηρεάζομαι έυκολα, αλλάζω γνώμες συνέχεια, είμαι ανοργάνωτη και υπερευαίσθητη, με μια μικρή ροπή προς την τεμπελιά . Παρά την ασυνέπεια μου υπό συνθήκες πίεσης (που εγώ συνήθως δημιουργώ επειδή τα αφήνω όλα για την τελευταία στιγμή ) μπορώ να λειτουργήσω πολύ αποτελεσματικά. Αν καταπιέσω τον εαυτό μου μπορώ να συντονιστώ και να οργανωθώ προς οποιαδήποτε κατευθυνση αλλά αυτό δεν κρατάει για πολύ. Γενικά περνιέμαι για έξυπνη, όλοι αυτήν την εντύπωση έχουν για μένα και ίσως να είναι και σωστή. Έχω καλλιτεχνικές τάσεις, ζωγραφίζω, μαθαίνω μουσική, βγάζω φωτογραφίες και μου λένε πως είμαι καλή στο θέατρο. . Σαν μαθήτρια είμαι αρκετά καλή και ιδίως στην έκθεση και ότι έχει να κάνει με τον λόγο. Αυτό που θέλω από την ζωή μου, είναι να ταξιδέψω, να κάνω οικογένεια και να έχω έστω και λίγο ελέυθερο χρόνο για τα χόμπι μου. Γενικά, δεν θυμάμαι ποτέ να είχα ιδιέταιρες επαγγελματικές φιλοδοξίες. Όταν ήμουν μικρή και με ρώταγαν τι θέλω να γίνω χωρίς πλάκα έλεγα ''χαλουμενηηη''. Τώρα στο πρακτικό της υπόθεσης... Οι γονείς μου δεν μπορούν να με στηρίξουν οικονομικά σε ότι αποφασίσω , μένω Πάτρα και κατά 90% δεν υπάρχει δυνατότητα για σπουδές σε άλλη πόλη. Έχω διαλέξει θετική, και του χρόνου σχεδιάζα να πάω στην κατεύθυνση οικονομίας και πληροφορικής. Από φυσική και εννοείται αρχαία δεν ξέρω τίποτα γιατί δεν έδωσα ιδιαίτερη βασή. Σε περίπτωση που αποφασίσω να αλλάξω πεδίο πιστεύω πως αν προσπαθήσω μπορώ να καλύψω τα κενά μου. Μέχρι στιγμής σχεδίαζα να γίνω οικονομολόγος και γιατί όχι λογίστρια, αλλά έχω αμφιβολίες. Μην με ρωτήσετε πως μου ήρθε αυτό, ούτε που θυμάμαι. Σαν κλάδο τα οικονομικά τα βρίσκω ενδιαφέροντα, αλλά δεν είναι και η αγάπη μου. Αν καταλήξω εκεί, η δουλειά μου θα είναι κάτι σαν την άλγεβρα...Ανεκτή, βατή, μερικές φορές διασκεδαστική, αναγκαίο κακό που πρέπει να αντιμετωπίσω αποτελεσματικά. Βέβαια θα μου άρεσε πάρα πολύ να περάσω στην Καλών Τεχνών... Να ζωγραφίζω οοοόλη μέρα... Όμως σκέφτομαι πως κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βρω ποτέ δουλειά. Μπορεί η τέχνη να γίνει επάγγελμα; Αν ναι χρειάζομαι πτυχίο ή μόνο ταλέντο; Αν το αποφασίσω, πως θα καταφέρω να προωθήσω τον εαυτό μου; Εκτός αυτού, σας είπα, οι πιθάνοτητες έστω και να μπορέσω να παρακολουθήσω αυτήν την σχολή είναι πολύ μικρές. Από'κει και πέρα, σκέφτομαι διάφορα... Κομμώτρια, γιατρός, νηπιαγωγός (λατρεύω τα παιδάκια), αισθητικός, λογοθεραπεύτρια, φωτογράφος, μην γελάσετε μαναβισσα... Το μόνο που θέλω, είναι να είμαι ευτυχισμένη αλλά δεν ξέρω πως... Φοβάμαι από την μία να ρισκάρω επιλέγοντας κάτι λιγότερο σίγουρο, φοβάμαι από την άλλη μήπως διαλέγοντας κάτι που δεν με ενθουσιάζει αποτύχω και σε αυτό. Πραγματικά ζηλέυω τα άτομα που τους αρέσει κάτι που έχει προοπτικές όπως πχ η μαγειρική, χάλασε ο κόσμος να είμαι έτσι; Επίσης πραγματικά ζηλέυω και ιδίως θαυμάζω την αποφασιστικότητα και την φιλοδοξία μερικών, τον δυναμισμό με τον οποίο κυνηγάνε τα ονειρά τους. Σας είπα πάνω πάνω τι θέλω από την ζωή μου, πως να κινηθώ για να το πετύχω ; Σας παρακαλώ πείτε μου την γνώμη σας ή και εμπειρίες σας γιατί πραγματικά είστε οι μόνοι που μπορώ να απευθυνθώ. ...Καληνύχτα :/