ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε μέρα, φίλοι και γνωστοί, εκτός των συνομηλίκων μου βέβαια, μικροί και μεγάλοι, δεν με χαιρετούν πλέον. "Πώς πάει το διάβασμα;" με ρωτούν, σαν να χάθηκε η καλημέρα σε ένα μόλις δευτερόλεπτο, εκείνο που τελειώνεις την Β' Λυκείου.Αλλιώς τα ονειρευόμουν τα 18 μου. Ότι θα μεγάλωνα, ότι πλέον θα είχα και εγώ δύναμη σ' αυτό τον πόλεμο που λέγεται επιβίωση. Σκατά! Αντί να μεγαλώσω, μίκρυνα. Μίκρυνε η καλοσύνη μου, η διάθεσή μου, οι φίλοι μου, η σχέση μου. Μόνη στις διαστάσεις μου μεγάλωσα, το διάβασμα θέλει φαΐ βλέπετε! Και πόσο ονειροπόλα ήμουν τέλος πάντων; Ποια δύναμη; Με το στυλό που πρέπει να είναι μόνο μαύρο ή μόνο μπλε; Ή μήπως με τα απανωτά μαθήματα θα γίνω πιο δυνατή; Τα 18 μου είναι τόσο αδιάφορα. Σας ευχαριστώ, Πανελλήνιες!Και όλα αυτά για ποιο σκοπό; Τι είναι αυτό άραγε για το οποίο πρέπει να θυσιάσεις κάθε χαρά και απόλαυση; Τίποτα. Αυτό είναι. Όταν πλέον έχεις μετατραπεί σε ένα ρομπότ, γιατί όντως ρομποτάκι είσαι, τα Πανεπιστήμια και η φοιτητική ζωή μόνο ως ελαφρυντικό δεν λειτουργούν! Όταν αποστηθίζεις τόμους ολόκληρους Ιστορίας και Βιολογίας, όταν έχεις μάθει κάθε μεθοδογία στα Μαθηματικά, όταν ξέρεις να παίζεις στα δάχτυλα το συντακτικό σε Αρχαία και Λατινικά, όταν φτιάχνεις ατέλειωτους αλγορίθμους στο ΑΕΠΠ, τι κερδίζεις άραγε; Πάλι τίποτα. Μια τρύπα στο νερό. Μόνο χάνεις. Την ευτυχία σου. Σας ευχαριστώ, Πανελλήνιες."Θα τα παρατήσω", σκέφτεσαι, "θα γίνω καθαρίστρια/λιμενεργάτης" λες συνέχεια στον εαυτό σου. Η μία αποτυχία διαδέχεται την άλλη, σωστά; Αλλά να, που ήρθε επιτέλους η στιγμή να δώσεις. Πώς νιώθεις τώρα; Αισιόδοξος; Απαισιόδοξος; Σίγουρα ξένος. Νιώθεις έξω από τα νερά σου, κι ας προπονείσαι για τα θέματα εδώ και ένα χρόνο αδιάκοπα. Πονάει το μυαλό σου, δεν θες άλλο. Θες να τελειώσει αυτό το μαρτύριο, να έρθει το καλοκαίρι με τα νησιά και τα beach parties, έτσι δεν είναι; Αυτό σε κρατάει μόνο. Ούτε το πάθος, ούτε η Ιατρική/Νομική/Διοίκηση Επιχειρίσεων. Είσαι άβουλο ον. Εξαιτίας τους. Σας ευχαριστώ, Πανελλήνιες!Είμαι τελικά τόσο ευγνώμων σ' αυτόν τον θεσμό, όπως όλοι μας άλλωστε! Ευχαριστώ Ελλάδα, που μου μαθαίνεις να πετάω 12 χρόνια σχολείου σε 2 βδομάδες! Ευχαριστώ πολιτική, που μου έμαθες πως και να περάσω δεν παίζει ρόλο αφού πάλι χωρίς δουλειά θα μείνω! Ευχαριστώ Υπουργείο Παιδείας, για τα θέματα που έχεις βάλει ως τώρα (όχι παιδιά αυτό σοβαρά το λέω!)Σας ευχαριστώ, Πανελλήνιες!... *καλή επιτυχία παιδιά, η λύτρωση ήρθε!