ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είχα την ανάγκη να αισθανθώ ότι είμαι κοντά σου.η επιρροή που έχεις ασκήσει πάνω μου,η ενέργεια σου-μας,ήταν αδύνατο να μην την παραδεχτώ.έτρεμαν τα πόδια μου όσο περπατούσα στο πάρκο,κυριολεκτικά,στο παγκάκι που καθόμασταν,πόσες αναμνήσεις..τόσο μα τόσο έντονες..χαραγμένες..πρωί βράδυ,έξω απ το σπίτι σου,όπου και συνειδητοποίησα αυτό που ήδη γνώριζα,ότι έχεις επιστρέψει εκεί που ήσουνα.δεν μου άρεσε καθόλου,όχι για το τι κάνεις στη ζωή σου,αλλά για το πόσο μειωτικά "μας" και κυρίως "μου" φέρθηκες,ναι το πήρα προσωπικά.πολλές φορές φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να σε πετάξω απο πάνω μου και ότι τραυματικό μου κόστισες.και όταν συμβαίνει αυτό θυμώνω με εμένα,που ήμουνα εκεί χωρίς δεύτερες σκέψεις,ενώ εσύ όχι..ξεκάθαρα,και πως να μην άλλωστε..έχοντας ενα ενδεχόμενο διαζύγιο που ποτέ δεν ήρθε τελικά.μετανιώνω που σου δόθηκα λευκό χαρτί και σου επέτρεψα όχι απλά να με τσαλακώσεις,αλλά..δεν ξέρω καν πως να το εκφράσω..όχι για το πρόσωπο σου,αλλά πολύ περισσότερο για τη συνθήκη την οποία ζούσες.γυρνόντας ένιωθα θυμωμένος,με εμένα,με εσένα,αδικημένος,μα τα έχω δει τα λάθη μου,τα βαθύτερα..όχι απλά τις άσχημες συμπεριφορές,δεν σε οριοθέτησα,δεν αξίωσα σωστά ότι μου αναλογεί,αν το είχα κάνει και δεν είχα υπακούσει τυφλά το συναίσθημα μου,δεν θα είχα δεχτεί να γίνω το μαξιλάρι σου,για πολλά..πολλά όμως.στιγμιαία χάρηκα,όταν είδα το ποστ σου και το πόσο στοιχειώνεσαι,μα δεν έχει να μου προσφέρει κάτι,ίσα ίσα μου υπενθύμισε ότι επέλεξες τα φαντάσματα, παρά την καθημερινή αντιμετώπιση των προβλημάτων,την μάχη,την διεκδίκηση για το δυνατό συναίσθημα..το ιδιαίτερο,προτίμησες το ασφαλές,γνώριμο,έως και αδιάφορο θα τολμούσα να πω..ή και όχι πάλι.και το παράδοξο είναι ότι είσαι μαχχητής,όχι εδώ όμως,όχι με μένα,όχι για μας.επέλεξες να δώσεις αλλού τις μάχες σου."δεν είμαι τόσο τέλεια" μου έλεγες και κοκκίνιζες,όταν σου απαριθμούσα ένα ένα τα θετικά σου στοιχεία,που ακόμα τα πιστεύω όπως και τότε..μα είδα πόσο διαφορετική μπορείς να γίνεις..όταν δεθείς πολύ και πιεστείς..όχι απαραίτητα απο μένα..και δεν ήταν καθόλου όμορφο αυτό που είδα και με έκανες να αισθανθώ,αναλογιζόμενος πάντα και την παθολογία σου,που με βοήθησε να καταλάβω πολλά.δεν θα είμαι ποτέ ο ίδιος,μετά απο εσένα,με όλες τις έννοιες.αυτό σε κάνει πολύ σημαντική,αλλά αυτό το ξέραμε και οι δύο.δεν θα πω τι εύχομαι για σένα,έχω ξαναπεί και στο παρελθόν και δεν αλλάζει.θα πω όμως πως εύχομαι να μπορέσω να σε αφήσω πίσω μου,στέρεα,κρατόντας όχι μόνο τα θετικά που έλεγα κάποτε,αλλά και τα αρνητικά,γιατί πλέον είναι πολύ πιο ολοκληρωμένη η εικόνα μου για σένα,ναι..παρά το λίγο του διαστήματος,το ξέρεις ότι γνωριζόμαστε πολύ πολύ καλά.σε αγαπώ πολύ και βαθιά.και έτσι ακριβώς πληγώθηκα,πολύ και βαθιά.φυσικά σε έχω συγχωρέσει.εμένα προσπαθώ να γιατρέψω.μέσα από την διαδιακσία που πέρασα και περνώ βγήκε κάτι πολύ θετικό με εμένα,βρίσκοντας τον εαυτό μου και γνωρίζοντας πλέον με τι θέλω να ασχοληθώ,δεν θα σου δώσω credits όμως για αυτό,παρά τη συμμετοχή σου,γιατί είναι όλη δική μου προσπάθεια.τέλος,επειδή γνωρίζω πολύ καλά πως είναι να στοιχειώνεσαι,μιας και μου συνέβαινε για 3 χρόνια,θέλω να γνωρίζεις πως ποτέ δεν ήθελα κάτι τέτοιο,ήταν καθαρά δική σου επιλογή,έστω και εν βρασμώ,συνεπώς και ασυναίθητη.just in case i m (or ve been) blocked..