ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγω ειμαι 16 και το αγορι μου 18. Θα παει φανταρος σε λιγο καιρο. Δεν σκεφτομαι να τον αφησω γιατι τον αγαπαω πολυ. Αλλα φοβαμαι πως οταν παει εκει θα εχει πολλα νευρα και θα ξεσπαει σε μενα. Και επειδη ειμαι καλη μαθητρια και θελω να επικεντρωθω πολυ στο διαβασμα μου του χρονου δεν θα ηθελα αυτο να με αποσπασει. Δεν φοβαμαι καθολου μη βρω γκομενο ή μη με απατησει. Αλλα φοβαμαι το οτι θα ζηλευει πολυ αν βγω. Ηδη βγαινω σπανια. Γιατι δεν με αφηνουν οι γονεις μου. Αν μεσα στη χρονια θελησω να βγω καμια φορα δεν θα αντεξω να με πιεζει να μου κανει ελεγχο και τα σχετικα. Επισης το χειροτερο ειναι πως δεν μπορει να καταλαβει ουτε αυτος ουτε κανενας αλλος πως αν θελησεις να χωρισεις ενω το αγορι σου ειναι φανταρος δεν ειναι για ολες επειδη τις τρωει το ** τους. Το αγορι μου μου ειπε πως αν τον χωρισω θα με θεωρησει μεγαλη *τανα . Εχω αγχωθει. Και οσο περνανε οι μερες νιωθω χαλια;