ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και να εδώ μετά από τόσο καιρό κάθομαι και τα γράφω σε ένα τοίχο για να τα δουν κάποιοι άλλοι και όχι εσυ. Εκεί καταλήξαμε. Πέρασαν τα χρόνια και εγώ ακόμα σκέφτομαι που εγινε το λάθος. Με πληγωσαν όλα όσα είπες και έκανες. Με πλήγωσε ο εγωισμός σου, η αλαζονεία σου και περισσότερο απ'όλα με πλήγωσε το ότι δεν με άφησες πότε να σου δείξω την αλήθεια μου. Ξέρω ότι αν τελικά ήμασταν μαζί ,δεν θα κρατούσε αυτή η σχέση για πολύ. Δεν ταιριαζαμε σαν ανθρωποι. Εσυ κοιτας πολυ ψηλα και εγω ζω για το σημερα. Και ενώ το έχω πάρει απόφαση πια ότι δεν θα έρθεις παλι, μέσα μου θα σιγοκαιει πάντα η ελπίδα να καταλάβεις και να γυρισεις πίσω. Ίσως γιατί όλα αυτά που ονειρευόμουν μαζί σου δεν θα τα ζήσαμε πότε. Περνάνε ώρες ολόκληρες που θυμάμαι τις στιγμές μας. Αυτές τις λίγες που στο μυαλό μου μοιάζουν άπειρες. Θυμάμαι χάδια,φιλιά και υποσχέσεις. Αυτές που δεν εκπλήρωσες πότε. Αυτές ,που δεν μου σβήνουν ακόμα και σήμερα που είμαι αλλού ,την ελπίδα. Κρυφόκοιτάω την ζωή σου αμέτρητα βραδιά και πάντα αναρωτιέμαι αν με θυμάσαι που και που. Αν με σκέφτεσαι καθόλου. Αν ήμουν κάτι σημαντικό για σένα. Παράλληλα αγκαλιάζω κάποιον άλλο. Εσύ με έσπρωξε εκεί. Που ακόμα και στο τέλος ο εγωισμός σου ήταν τόσο μεγάλος που δεν σε άφησε να με κρατήσεις. Τι κι αν όλα φώναζαν ότι με ήθελες μαζί σου; Εσύ ποτέ δεν παραδέχτηκες! Πορευτηκες μονο με το κεφάλι σου ψηλά καί έφυγες σαν κύριος. Πόσο με πλήγωσε! Εδώ πάλι να τα γράφω σε τοίχους νομίζοντας πως είναι πηγάδια των ευχών που θα σε φέρουν πίσω. Δεν είναι! Καλημέρα!