ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.6.2016 | 20:16

Να λοιπον η εξομολογηση μου

Αφου λοιπον σπουδασα 5 χρονια, μου δωσαν το πτυχιο μου και το χωρεσα δεξιοτεχνα στον κωλο μου, αφου περασα ταμειο ανεργειας και δουλεψα καποια χρονια δεξια αριστερα, τωρα λιγο μετα τα -αντα κατεληξα εκει που ειχα ορκιστει να μην δουεψω: στο περιπετερο του πατερα μου. Σ αυτο το μυζερο 1x1 που ξερω καλα και ειδα το μπαμπα μου να γερναει, αναμεσα στις τσιχλες και τα τσιγαρα κοιταω τον κοσμο να περναει μεσα απο ενα παραθυρακι τοσο δα. Και αναμεσα στους γνωστους πελατες με τα γνωστα γουστα, και αυτους που οι αλλοι λενε τρελους γιατι δεν μπορεσαν να ταιριαξουν, γιατι δεν μπορεσαν να τους καταλαβουν, ειναι μια κοπελιτσα γυρω στα 22, φοιτητρια της γεωπονικης, το κατι αλλο. Την εβλεπα σημερα το μεσημερι, πρεπει να γυρνουσε απο θαλασσα και ανηφοριζε για το σπιτι. Οι τενοντες των ποδιων της, με δυο χαριτωμενα λακακια δεξια κ αριστερα παλλονταν με την κινηση του κορμιου της, τα στηθη της αφρατα και λευκα λυκνιζονταν στον ιδιο ρυθμο κατω απ το φορεμα της. Ειναι απο κεινες τις κοπελες τις σπανιες, απλη, παντα αβαφη με μαλλια μακρια και σγουρα, με κεινα τα ματια που σε κοιτουν και γυαλιζουν σαν μωρου και χειλη γεματα απο απολαυση. Ερχεται κατι πρωινα, μολις εχει ξυπνησει κ ειναι ηρεμη με δερμα παλευκο να παρει δυο εισητηρια ενα να παει στη σχολη της να δωσει μαθημα κ ενα να γυρισει και θελεις τοσο να την παρεις γλυκα αγκαλια και να της πεις ματια μου, κοιμησου λιγο ακομη. Αλλα εγω ειμαι εδω, ξενυχτισμενος με καφε και τσιγαρα στο παραθυρακι μου, κ εκεινη ειναι απ εξω, και το μονο που μου μενει να κανω ειναι να την βλεπω να περναει απ τη μια ακρη του παραθυρου ως την αλλη, σαν να ειμαι μπροστα σε μια οθονη κ εκεινη πρωταγωνιστρια σε μια ταινια που μου θυμιζει κατι μακρινο, μια ζωη μεσα στην ξεγνοιασια των νιατων, την απολαυση των απειρων δυνατοτητων και την σπανια ομορφια μια γυναικας που ανθιζει με τον δικο της τροπο και τον δικο της ρυθμο.
2
 
 
 
 
σχόλια
Το ξέρεις όμως,ότι δεν είναι μέσα στην οθόνη...είμαι σίγουρη ότι άμα θες,μπορείς να τα πεις όσο ωραία τα γράφεις...κέρασέ την μια γρανίτα την επόμενη φορά και χαμογέλασε της,πες μια κουβέντα...βγες από την μικρή πορτούλα για 2 λεπτά...τι παραίτηση είναι αυτή τώρα,λίγο μετά τα -αντα...αντε ξεκουνήσου λίγο,σε παρακαλώ πολύ...κι ό,τι γίνει...
Scroll to top icon