ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.6.2016 | 16:45

ο πρώην μου κι εγώ

μαζί 2,5-3 χρόνια. έρωτας με την 1η ματιά. όμορφη σχέση αν και είχαμε και τα προβλήματα μας. είμαστε φοιτητές και δεν είχαμε ξανακάνει σοβαρή σχέση. ψέματα αυτός. εγώ ούτε καν σχέση, τίποτα, γιατί ντρεπόμουν. χωρίσαμε όμως, γιατί αυτός είναι παιδί της ρουτίνας, εγώ το ακριβώς αντίθετο. δε ξέρω πως συνυπάρχαμε εμείς οι 2 τόσο καιρό, ίσως επειδή ήμασταν ερωτευμένοι φουλ και είχαμε γίνει κολλητοί (είχαμε καλούς φίλους κι οι 2). χωρίζουμε και κατευθείαν εγώ πάω erasmus. πέρασα πολύ λάιτ τον χωρισμό μας, εκεί όλο γνώριζα αγόρια και φυσικά κάθε μέρα έκανα διαφορετικά πράγματα, δεν είχα χρόνο να τον σκέφτομαι. ήμουν και όλο αντιθέσεις. στους καινούργιους μου φίλους έλεγα ότι ήταν μια όμορφη σχέση, στους παλιούς τον έβριζα, δε μου αξίζει και δε μου λείπει και να πάει στο καλό κι άλλα τέτοια ωραία. βέβαια χωρίσαμε πολύ άσχημα, μου μίλησε πολύ άσχημα, ενώ ποτέ δεν το είχε κάνει.επιστρέφω μετά και τον βλέπω. ήμουν και σε μια περίεργη φάση, ένιωθα μόνη και ήθελα μόνο αυτόν. οπότε επικοινώνησα, ήταν εκεί, με άκουσε, βγήκαμε, συζητήσαμε. μου είπε ότι δε με ξέχασε ποτέ και ότι με θέλει ακόμα. εγώ αν κι έκανα κάτι μαζί του, δεν του είπα τίποτα . αντ' αυτού το έπαιξα γκόμενα σε φάση "ήμουν erasmus, σιγά μη γυρίσω στον πρώην με τον οποίο χωρίσαμε και άσχημα"τσακωθήκαμε πάλι. μακάρι να ήξερα γιατί. απλώς ο καθένας έλεγε ότι του κατέβαινε στο κεφάλι και μου είπε να μην τον ενοχλήσω ποτέ μου. για μήνες ήμουν χάλια. προσπαθούσα στην αρχή να τον ξεχάσω, μετά πάλι τον έβριζα. μετά τα αναιρούσα όλα και έλεγα πόσο υπέροχος είναι. μετά πάλι έλεγα πως δεν τον έχω ανάγκη. μετά συνειδητοποίησα πόσο τον αγαπάω. μου πήρε καιρό βέβαια για να συνειδητοποιήσω και πόσο ερωτευμένη είμαι μαζί του. ακόμα εννοώ.επικοινώνησα μαζί του, αλλά δεν ήθελε. εκεί ήμουν ακόμα πιο χάλια. πέρασε καιρός. επίτηδες δεν έβαζα κάρτα στο κινητό για να μην επικοινωνήσω πάλι.μετά δεν άκουσα κανέναν. δε με ένοιαζε τι μου έλεγαν. ότι αξίζω καλύτερα και τέτοια λόγω του άσχημου χωρισμού, αλλά σκεφτόμουν ότι αυτός έκανε μια χαζομάρα και εγώ τον έβριζα όσο δε πάει για μεγαλύτερο διάστημα. έτσι πήγα να τον βρω, να γίνω ειλικρινής. είχα καιρό να είμαι μαζί του ειλικρινής. τον βρήκα εκεί που συχνάζει. τον χαιρέτησα και τον ρώτησα αν έχει λίγα λεπτά να μου αφιερώσει. είπε ναι και του είπα τα πάντα. πόσο ηλίθια είμαι, πόσο μου λείπει, πόσο φοβήθηκα στην ιδέα ότι δε θα τον ξαναδώ, ότι τον σκέφτομαι κάθε μέρα και όσο έλειπα τον σκεφτόμουν, αλλά και τώρα. του είπα ότι τον θέλω όπως τον είχα και παραπάνω αν γίνεται. να του δείχνω αν με αφήνει την αγάπη μου. να μην πω ξανά κάτι άσχημο χωρίς να το εννοώ, να μην τον βρίζω σε τρίτους, γιατί δεν είναι καν κάτι που κάνω σαν άτομο. να σταματήσω με λίγα λόγια να συμπεριφέρομαι τόσο σκάρτα. του τα είπα αυτά και πολλά παραπάνω.ήμουν έτοιμη να φάω τη χυλόπιτα μου, αλλά με αγκάλιασε και μου είπε ότι με αγαπάει ακόμα και με θέλει κι αυτός. νόμιζα πως θα με έστελνε στο διάολο μετά από ό,τι είχε προηγηθεί. μετά βγήκαμε ραντεβού και ήμασταν κοντά στις 12 ώρες μαζί σε μια παραλία και συζητάγαμε. ήμασταν όπως κι όταν είχαμε σχέση. δηλαδή αγκαλιά να λέμε τα πάντα.εμένα με πήραν και τα κλάματα γιατί νόμιζα πως με τη συμπεριφορά μου τον έχασα για πάντα. τόσο καιρό δεν ήμουν ο εαυτός μου. η αλήθεια είναι πως έφταιγε πολύ, στον χωρισμό δεν ήταν σωστός, καθόλου σωστός, αλλά το ξέχασα, δε με νοιάζει, ούτε εγώ ήμουν σωστή. τον αγαπώ πάρα πολύ κι είμαι αποφασισμένη να του το δείχνω όσο μπορώ.δε ξέρω που θα πάει όλο αυτό, δε ξέρω τι έχουμε. όλη αυτή η ιστορία κρατάει 1 χρόνο. δηλαδή 1 χρόνο είμαστε χωρισμένοι. το μισό χρόνο έλειπα και δεν είχαμε επαφή και μετά ήμασταν έτσι, κρύο-ζέστη. αυτά... αλλά τον αγαπάω και ακόμα με ελκύει κι είμαι ευτυχισμένη. αυτό δεν έχει σημασία; όταν με παίρνει τηλέφωνο ή τον βλέπω είμαι ευτυχισμένη. δε βρισκόμαστε συνέχεια, αλλά ξέρω ότι είναι εκεί κι αυτό με κάνει να νιώθει χαρά. όταν κανονίζουμε είμαι ενθουσιασμένη και δε μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ, γιατί τον σκέφτομαι. επίσης θέλω τόσο πολύ να προχωρήσουμε. μέχρι στιγμής μόνο φιλιά έχουμε δώσει. θέλω να κοιμηθούμε πάλι μαζί.. δε ξέρω πως έγιναν τώρα όλα αυτά. ποτέ δεν πίστευα στα πισωγυρίσματα. με πολλή αγάπη,Βικτωρία
4
 
 
 
 
σχόλια
Λοιπόν το διάβασα κι επανήλθα. Αυτό που διαπίστωσα είναι οτι υπάρχει ένα μπέρδεμα. 'Ισως το να έρθετε σε επαφή να ξεμπλέξει τα πράγματα και να βοηθήσει να ξεκαθαρίσετε τι θέλετε ο ένας από τον άλλο. Μετά εξετάζετε κι αν μπορείτε να τα παρέχετε. Το κυρίως πρόβλημα που θα πρέπει να σε απασχολήσει είναι αυτό: γιατί 2,5-3 χρόνια δεν προσπάθησες να έχετε μία νορμάλ σχέση, ολοκληρωμένη και καταναλώσατε όλη την ορμή και την ενέργεια σε ανούσιους και ανώριμους τσακωμούς;;;
Scroll to top icon