ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επένδυση είναι η αγορά γης. Γινόμαστε μάνες επειδή το θελουμε. Το ότι κυοφορουμε για εννέα μήνες δεν σημαίνει πως το παιδί είναι κτήμα μας. Το ότι θελουμε να το προικισουμε με γνώσεις, να κάνουμε το καλύτερο στην ανατροφή του, στην εκπαίδευση του αυτό δεν σημαίνει πως είναι υποχρεωμένο να ανταποδώσει ή να φέρεται ως σωστός στρατιώτης ώστε να μην απογοητεύσει τις προσδοκίες των γονιών του. Κάθε άνθρωπος έχει ξεχωριστή προσωπικότητα και ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να τη σεβαστούμε ώστε να μάθει τον σεβασμό και τον αυτοσεβασμό.Οι δικές μας επιλογές έχουν να κάνουν καθαρά με το θεωρούμε ως καλύτερο να κάνουμε σαν γονείς. Το θέμα είναι να πάψουμε να έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από τα παιδιά μας. Το παιδί είναι το πολυτιμότερο λουλούδι. Αν το βάλεις σε γυάλα θα μαραθει. Να εισαι το στήριγμα του στον άνεμο. Να εισαι το νερό του στη ζέστη. Το λίπασμα στις δύσκολες μέρες για να το καμάρωνεις πάντα ανθισμενο.

Εγώ συμφωνώ με την εξομολογούμενη μάνα, δικό της είναι το παιδί, αυτή το κυοφορούσε 9 μήνες αυτή το μεγάλωσε με χίλιες δυο στερήσεις, αυτή πληρώνει τόσα χρόνια τα φροντιστήρια για ξένες γλώσσες και πανελλήνιες γιατί να μην μπορεί να έχει άποψη ;Πόσοι διαβαστεροί άβγαλτοι δεν την πάτησαν με "τσαχπίνες" που αδιαφορούσαν για τα μαθήματά τους και τελικά κάηκαν και οι ίδιοι και πήγαν χαμένα τα λεφτά και ο κόπος των γονιών τους. Και όλη αυτή η χασούρα για μία κοπέλα ή ένα αγόρι (γιατί υπάρχουν και αντίστοιχες περιπτώσεις). Πρώτα τα μαθήματα και μετά οι έρωτες, ο αθλητισμός, η μουσική κλπ ασχολίες.Συγνώμη αλλά το παιδί είναι και μία επένδυση και ο γονιός θα κάνει τα πάντα για να το προστατέψει, ακόμα και από τις επιλογές του.

Η αληθεια ειναι οτι οι γονεις αγχωνονται υπερβολικα για τα παιδια και προσπαθουν να τα προστατευσουν..αλλα μονο μεσα απο την προσωπικη τους εμπειρια,τα παιδια θα γινουν ενηλικες. Αφηστε το γιο σας να το ζησει, και μπορει να τον καθυστερησει ολο αυτο στις σπουδες του αλλα το μαθημα ζωης που θα λαβει ειναι ανεκτιμητο! Δυστυχως εχει την δικη του ζωη και οσο κιαν δεν μας αρεσει πρεπει και επιβαλλεται να την ζησει οπως ο ιδιος νομιζει.

Με τ καμωματα σ θα χασεις τον γιο σ. Την κοπελα δν τη ξερεις μπορει να ειναι καλη το οτι δν θελει τ γραμματα δν σημαινει κατι. Μπορει να αποκομησει απο αυρη ηθικες αξιες αγαπη ...δν το ξερεις. Στο λεω γτ κ εμενα η μαμα μ τ ιδια μ ελεγε. Εγω τελειωσα αει κ αυτος βγηκε απο επαλ κ δν σπουδασε τπτ. Τ παιδι δουλευει ειναι εργατικο κ το πιο πιθανο πλεον με τ πτυχιο τ αει αν εβρισκα κανεναν αλλον να εφευγα εξωτερικο για μονιμα. Οι μορφωμενοι δυσκολα μενουν στην Ελλαδα πλεον... Τεσπα εγω τ πηγα μακρια αλλα ποτε δν ξερεις που θα σε οδηγησει μια κατασταση. Αν εχεις δωσεις σωστες αρχες στο παιδι να περιμενεις οτι θα εκτιμησει τον κοπο σ για τ φροντιστηρια κ το τρεξιμο π εκανες ολα αυτα τ χρονια κ θα κοιταξει τις προτεραιοτητες του πρωτα.απλα μην τον πιεζεις αυτος ξερει τι ειναι σωστο κ τι οχι ... αν εχει την πιεση απο τ διαβασμα την εχει κ απο τ σπιτι λογικο ειναι να θελει να παει στην αγκαλια της κοπελας τ

Στεναχωριέμαι πρώτα για το γιο σου , εξαιτίας της στάσης σου , και μετά με σένα , ααχχ γίνεστε μανες και δε εκτιμάτε την μεγαλύτερη αρετή που υπηρετεί τον άνθρωπο , την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ο γιος σου κυρια μου δεν είναι μυρμηγκάκι να του κλείνεις τον δρόμο και να πηγαίνει αλλου , ο γιος σου έχει πνεύμα , ελευθερία βουλησης και είναι συνειδητοποιημένος για τις αποφάσεις του. Για να μη σε κουράζω και να περάσω στο πρακτικό κομμάτι..Ο ρόλος σου είναι να τον συμβουλεύεις ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ , να τον ενθαρρύνεις , και να περνάς καλά με τον συζυγο σου και τα σκυλιά σας.. ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ

Πήγε να κατηγορήσει ενα ανήλικο και την εχουμε κράξει κανονικά ! Ελπίζω να παρει το μαθημα της !

Να αφησεις το παιδί ησυχο απλως...ελεινη

"...θελει να μπει ιατρικη το παιδι εγω ρωταω συνεχεια καθηγητες ενημερωνομαι με ενδιαφερει οχι σαν κατι αλλους γονεις..." Πηγή: www.lifo.grΤότε που σκεφτομουν τι και πως να σπουδασω, ανέλυα για 2 ωρες τις σκεψεις μου στη μανα μου. Μου λεει οτι νομιζεις και οτι θες να κανεις . Συνεχιζω να λεω θα θελα να ξερα για τον ταδε κλάδο την ταδε σχολη, ταδε πανεπιστημιο... και υπονοουσα να με βοηθησει.Μου λεει ωραια! Να πας να ρωτησεις.Απογοητευτηκα νομιζα δεν ενδιαφερεται. Χρονια μετα, της θυμησα την περιπτωση και της ειπα ευχαριστω, επειδη οσα ετρεξα με εκαναν να νιωθω τρομερη αυτοπεποιθηση και ευχαριστηση για μενα. Ψιλοστεναχωρεθηκε. Λεει δεν ειναι επειδη δεν νοιαζομουν, αλλα θεωρησα πως εχεις περισσοτερες γνωσεις απο μενα σε αυτο το θεμα, γιαυτο το ειπα. ...ΟΧΙ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΕΣ...!!!!

~γκομενα και ιατρικη δεν πανε μαζι~

Να πας σε έναν παπά. Να σε "διαβάσει".

Έχεις δύο επιλογές. 1.Να συμβιβαστείς και να συνειδητοποιησεις πως ο γιος σου είναι ένας αυτονομος άνθρωπος με δική του προσωπικοτητα. 2.Να ζείτε για καιρό μια κόλαση μέχρι ο γιος σου να σε μισήσει και να φύγει.Το γεγονός ότι οι γονείς βάζουν τα κόμπλεξ και τους εγωισμούς πάνω από τα παιδιά τους πραγματικά με κάνει έξαλλη. Όπως έξαλλη με κάνει το να μιλάμε όλοι για αποδοχή της διαφορετικοτητας και τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν δεν μπορούμε να δεχτούμε ούτε το απλο:την πιθανότητα το παιδί μας να επιλέξει έναν άνθρωπο ακούγοντας την καρδιά του και όχι τα πτυχια τους βαθμούς τα λεφτά και την "κοινωνική καταξιωση".

Καταλαβαίνω την ανησυχία σου, όπως και του κάθε γονέα. 'Οταν το παιδί σου έχει χτίσει ένα υπόβαθρο (καλές σχολικές επιδόσεις, σοβαρός κι επιμελής χαρακτήρας) κι έρχεται ένας εξωγενής παράγοντας που πιθανά να το ανατρέψει, τότε σίγουρα νιώθεις να χάνεις τη γη κάτω απ'τα πόδια σου.'Ομως αυτή είναι η ζωή και προκλήσεις θα αντιμετωπίζει συνέχεια, θα πρέπει να μάθει μόνος του να αναλαμβάνει ευθύνες.Ναί, η κοπέλα μάλλον δεν είναι κοντά στο χαρακτήρα που σας έχει δείξει εκείνος, αλλά εκεί βρίσκεται η ουσία. 'Ισως τον εξιτάρησε η υποθετικά ανέμελη συμπεριφορά της και ίσως πάνω στην πίεσή του να ένιωσε ανακούφιση και ευφορία. Κάπως θα πρέπει να ξεσκάσει, ήρθε η ώρα να γνωρίσει τις σχέσεις και τον έρωτα και έχει δικά του θέλω και κριτήρια.Καταλαβαίνετε λοιπόν οτι αν τον έχετε μεγαλώσει με αρχές και αξίες κι αν πραγματικά ο ίδιος θέλει να ακολουθήσει την ιατρική, τότε αυτή η σχέση δε θα είναι ικανή να τον αποτρέψει και να παρεκκλίνει της πορείας του. Αλλά κι αν το κάνει, πρέπει να νιώσει στο πετσί του, οτι το λάθος του ανήκει και πρέπει να το αντιμετωπίσει.Ο ρόλος ο δικός σας θα πρέπει να είναι ΠΑΝΤΑ υποστηρικτικός και συμβουλευτικός, χωρίς να προβάλλονται δικές σας επιθυμίες, να υπενθυμίζετε τον στόχο του και να ενδιαφέρεστε να μάθετε αν κάτι έχει αλλάξει (χωρίς να τον κατακρίνετε γι'αυτό). Φυσικά ενημέρωση για τη σεξουαλική του υγεία, καλύτερα να μάθει από κάποιους που τον αγαπούν (γονείς), παρά από πορνό και φίλους.Καλή τύχη.

Σταματά βα ευνουχίζεις το παιδι σου... Φτάνουν 40 χρόνων και τρέχουν πίσω απο την μάνα τους και υποφέρουμε εμείς !

Συγνώμη αλλα σε λυπαμαι... μην αναρωτηθείς μετά γιατί το παιδί σου σε ενα χρόνο δεν θα μένει στο σπίτι σας!

Αα καλαα...ειμαστε με τα καλά μας;Ολη αυτή η συμπεριφορά υποδηλώνει ότι έχεις ανασφάλειες για το παιδί σου και κατ'επέκταση για τον τρόπο που το μεγάλωσες. Άν εσύ έχεις κάνει το σωστό ενα κοριτσάκι 17χρονών δεν θα τον βγάλει από τον ίσιο δρόμο. Αντι να βλέπεις τις επιδόσεις της στο σχολείο δες καλύτερα τις επιδόσεις της στη ζωή. Έχω γνωστούς που ήταν άριστοι μαθητές και σαν χαρακτήρες ήταν για λύπηση. Κοίτα να αποκαταστήσεις τη βαρύτατα κλονισμένη εμπιστοσύνη του παιδιου σου κι ας τις κατινιές. Γιατί εκτός των άλλων, αυτή η συμπεριφορά θα σε ακολουθεί σε ολόκληρη τη ζωή σου. Τώρα οι πανελλήνιες, αύριο το πτυχίο, μεθαύριο η υποτροφία και πάει λέγοντας. Δεν μπορείς να καθηλώνεις το παιδί σου για να το δεις όπως εσύ έχεις φανταστέι. Και ένα σου υπογράφω: Με αυτήν τη συμπεριφορά σου δεν ξέρω αν θα γίνει γιατρός η ο,τι άλλο ΘΕΣ αλλα το σιγουρο είναι ότι θα γίνει δυστυχισμένος σημερα, αυριο, μεθαύριο...

" Μανούλες του facebook " εκεί θα βρεις την λύση ...

Αν ο γιος σου εμπλεκε με μεγαλυτερη τι θα εκανες?

Το ότι έχεις τις δικές σου προσδοκίες για τη ζωή και τις σχέσεις του γιού σου δεν σημαίνει ότι και αυτός πρέπει να έχει τις ίδιες! Μην ανακατεύεσαι στη σχέση του και δώσ' του χώρο. Δεν είναι πια παιδί και φαίνεται ότι πιά δεν εξαρτάται πλήρως συναισθηματικά μόνο από σένα! και αυτό νομίζω είναι που σε πειράζει περισσότερο στην πραγματικότητα... Το ότι έχασες την αποκλέιστικότητα.Να στο πω και αλλιώς... Ο τίτλος της εξομολόγησης θα έπρεπε να είναι "Γιατί ο γιός μου δεν κάνει αυτό που θέλω εγώ;" ή "εγώ ξέρω τι είναι καλύτερο για το γιό μου και όχι ο ίδιος".Παραδέξου το, με σένα και τις προσδοκίες σου έχει να κάνει και όχι με το παιδί σου αυτό καθ' αυτό...

Πως μιλας ετσι για ενα κοριτσακι συνομιληκο με το γιου σου που θα μπορουσε να εινα κορη σου? Θα ηθελα να σου μιλησω πολυ ασχημα αλλα δε θα το κανω γιατι σεβομαι την ηλικια σου και δε θελω να ρηξω το επιπεδο...Τι θα του κανει η λεγαμενη θα τον μπλεξει στα ναρκωτικα, θα του παρει τα οργανα να τα πουλησει? Η φοβασαι οτι θα τον κολλησει στουρναριαση και θα πεσουν οι βαθμοι του στο 10.Ελεος.

Και τι εγινε που ειναι αδιαφορη για το σχολειο? Απο εκει κρινεις εσυ αν ειναι καποια κοριτσι για σπιτι? Κατεβαστε λιγο το καλαμι σας μερικοι πολυ ψηλα εχετε τον αμανε!!!