ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι μια κοπλέλα 18 χρονών,η οποία γενικά δεν είχε ποτέ πολλές παρέες,όμως κρατούσε σχετικά στενές σχέσεις με λίγα και καλά άτομα πάντα,και πάντα είχε μια φίλη σε γενικές γραμμές.Η οικογένειά μου γενικά δεν είναι φτωχή ,βρισκόμαστε σε μια μεσαία κατάταξη αλλά ζορίζεται να δώσει λίγα λεφτά παραπάνω και θα το σκεφτούμε λίγο καλύτερα ακόμα και για έναν καφέ παραπάνω ή τσιγάρα.Δεν μπορώ ούτε φροντιστήριο να πάω για οικονομικούς λόγους.Εμένα αυτό δεν με προβληματίζει τόσο,μιας και σέβομαι το οτι οι γονείς μας κάνουν ότι μπορούν για εμάς .Στην ζωή μου όμως έτυχε για τον χ ψ λόγο να κάνω κολλητή παρέα με τρεις κοπέλες , η οποίες και η τρείς δεν έχουν καμία σχέση με το στυλ της δικης μου οικογενειας.Και για να είμαστε ειλικρινείς σύμφωνα με τα δεδομένα της ελληνικής οικογένειας σήμερα,έχουν την ανάλογη οικονομική δυνατότητα να πηγαίνουν στα καλύτερα ιδιωτικά κολλέγια με διδακτρα 14 χιλιαδες τον χρονο,διακοπές κάθε χρόνο Μύκονο και σπίτια με πισινες στην Αμερική...Όλα αυτα τα χρόνια έχω δείξει πολύ αγάπη προς αυτες οπως και εκεινες σε εμενα,αλλα καμια φορα νιωθω οτι δεν "κολλάω"...Προσπάθησα να πλησιάσω με ολη την καλη θεληση τις παρέες τους και τις οικογενειες τους αλλα δυσκολεύομαι να ενταχτώ...Όσο ωραία και αν συζητάμε δεν μπορώ να παρακολουθήσω την καθημερινή τους ζωή αλλο.Έχουν άλλες αντιλήψεις.Ώρες ώρες νιώθω ότι είναι από άλλο κόσμο.Και όσο ωραίο είναι να τις ακούες να λένε για τις εξετάσεις των πανεπιστημίων στην αμερική και τις διακοπές τους στα κότερα των γονιών τους δεν μπορώ να είμαι συνέχεια ο ακροατής και εγώ να μην έχω να πώ τίποτα.Έγινε η αποφοίτηση μιας κοπέλας απο τις τρεις σε ενα μεγαλο ξενοδοχειο και όλες ήταν εκεί εκτός από εμένα...που εγώ φυσικά είμαι out με το κλίμα...Εγω δεν θα σπουδασω ουτε αμερικη,ουτε αγγλια,ουτε εχω γνωστους απο τα κολλεγια και το εξωτερικο...λυπαμαι αλλα αυτη ειμαι.