ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας.Λέγομαι βιβή ειμαι 18 χρονών φετος τελειωσα το σχολειο και στέλνω αυτό το μήνυμα όσο εξευτελιστικό κι αν έιναι γιατί είναι το μόνο που μπορώ να κάνω ,να μοιραστώ τις εφηβικές μου κρυφές τρέλες.Το θέμα ειναι το εξης.Εχει 2 χρονια απο τοτε που αλλαξα ωδειο και μπηκα στο τμημα της αρμονιας.Οχι πως τον πρωτο χρονο μου αρεσε ιδιαιτερα ο καθηγητης της αρμονιας απα τον συμπαθουσε αρκετα.Αυτος πρεπει να ειναι γυρω στα 35 ελευθερος και συντηρητικος.Βεβαια να πω την αληθεια δεν πιστευω πως ειναι τοσο συντηρητικος δεν ταιριαζει στην ηλικια του πιστευω πως απλα πιθανως λογω καταπιεσης ή κομπλεξ συνεχιζει σε αυτο το τροπαριο ειναι δυσκολο να αμφισβητησεις τα δεδομενα!Τελος παντως του αρεσει η ποιηση ειναι τρυφερη καλη και αγνη ψυχη.Έχουμε τις ιδιες ευαισθησιες μουσικες και ποιητικες ακομη και φιλοσοφικες.Το θεμα ειναι πως νομιζω οτι εχει μια ιδιαιτερη συμπαθεια για μενα.Γιατι το λεω αυτο.Αρκετοι μου εχουν μιλησει γι αυτον (2 ατομα)και μου εχουν πει πως ενταξει εκτος απο το οτι ειναι κλειστος χαρακτηρας και ντροπαλος που κανει μπαμ δεν ειναι και πολυ υποστηρικτικος ως καθηγητης δεν ενθαρρυνει καθολου τους μαθητες και κρατα μια αποσταση.Ε λοιπον εγω εχω να πω τα ακριβως αντιθετα.Αρχικα γιατι μονο αποσταση δεν κραταει ειναι πολυ πειραχτιρη και δευτερον διοτι με στηριξε πολυ μου ελεγε πως αν εχω οποιαδηποτε απορια ή κατι να τον παρω αμεσως τηλεφωνο μου ελεγε πως μερικα πραγματα οι νεοι δεν μπορουν να τα συζητησουν με τους γονεις και με παροτρυνε να του μιλησω για οποιο θεμα ειχα προβλημα.Ισως ομως ειναι και το γεγονος πως ο καθε ανθρωπος συμπεριφερεται διαφορετικα στο καθενα ξεχωριστα ατομο γι αυτο να εχω αλλη γνωμη γι αυτον.Και επειδη όλα αυτά ούτε εμένα με πειθουν πως η συμπαθεια του ειναι μεγαλυτερη απ οσο θα πρεπε θα πω το βαθυτερο νοημα αυτου του μηνυματος.Σε καθε μα σε καθε μαθημα με κοιτουσε και αισθανομουν αμηχανα ξερετε απ αυτη την αμηχανια που κανεις πως δεν καταλαβαινεις και συνεχιζεις αμερημνη την δουλεια σου αλλα καταλαβαινεις με την ακρη του ματιου σου πως σε κοιταει ακομη.Συγκεκριμενα με κοιτουσε λιγο γυρνουσε παλι στο θεμα αρμονιας με ξανακοιτουσε και ξαναγυρνουσε.Τον εχω πετυχει να με κοιταει με αυτο το βλεμμα το ορθανοιχτο ματι και αλλες με αυτο το ντροπαλο που σε κοιταει και κοιταει μετα κατω ή αλλου.Τελευταιο τσιμπημα ηταν το τελευταιο τηλεφωνημα που ειχαμε που μιλουσαμε για τα πανεπιστμια και τον ευχαριστησα για την ολη βοηθεια φετος και μου απανταει με ευχαριστηριες ευχες και ενα "τωρα ποτε θα σε σε δω....".Αυτο με βαρεσε δυνατα στα σωθικα μου εκει που ελεγα κοριτσι μου ειναι ανοητο να φανταζεσαι κατι που δεν ισχυει και να παρεξηγεις τα παντα ε εκει τα διελυσα ολα γιατι εκανα ενα φλασ μπακ τα τελευταια 2 χρονια και αναστατωθηκα.Βασικα δεν ξερω οκ ειναι ο κλασσικος ενθουσιασμος αλλες φορες ειχα αισθανθει μες το μαθημα πως θα μπορουσε να ειναι απλα ενας μεγαλυτερος ξαδερφος ενας συγγενης παντως οχι κατι παραπανω απ οσο πρεπει να ειναι και αλλες αισθανομαι λες και ειμαι με εναν γλυκο αντρα που ψαχνει καποια πνευματικη και ερωτικη σχεση.Θα ηταν καλυτερα να σωπασω και να μην τον φερω σε δυσκολη θεση και να περιμενω να γνωρισω καποιον αλλον που πιθανως θα με ξεκολλησει απ αυτον,θα ηταν καλυτερα να τον πλησιασω καπως λιγο λιγο με καποιο τροπο συνομιλιας ή να του τα πω ολα(πραγμα που εχω κανει σε καθηγητη που δεν τον ειχα εγω και ηταν κατι αυθορμητο απλα επειδη ηταν ωραιος οχι τιποτα αλλο).Αν του μιλησω τι να πω και μετα τι να φυγω κατευθειαν?Δεν θα τον ξαναδω ουτως ή αλλως τελειωσα τα μαθηματα μαζι του σπανια μαλλον θα τον πετυχαινω αλλα αν ειναι οποτε να βλεπομαστε μια στις τοσες τυχαια και να αλλαζουμε πεζοδρομια δεν ξερω...