ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και έφτασε η ώρα της άδειας.《Επιτέλους》,αναφωνώ,στα πόδια μου ακόμα,μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δουλειάς,πίεσης ,ανακατωσούρας στα προσωπικά και με αναποδιές σε σχεδόν κάθε τομέα της ενήλικης ζωής.Φέτος δεν θα πάω σε κανένα νησί με κάποιον...Ούτε με φίλους,ούτε με amore.Όχι.Φέτος θα πάω διακοπές στο χωριό μου...Και σκοπεύω να περάσω τέλεια!Συνδυάζει κάμπο με βουνό και λίμνη και η θάλασσα είναι στα 20 λεπτά με το αυτοκίνητο.Οπότε θα ξεκουραστώ κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα...Θα πάω στη θάλασσα με το βαφτηστήρι και θα το αφήσω να με ξεκάνει στις ανάποδες βουτιές...Θα φάω σταφύλια από το κλήμα στην αυλή του σπιτιού και θα κλέψω λίγα σύκα από τον γείτονα...Θα διαβάσω μερικά βιβλία από τον σωρό με τα "αγορασμένα αλλά μη διαβασμένα"...Τα βράδια θα παίζω χαρτιά με τα ξαδέρφια μου ή θα πηγαίνω στο μοναδικό"καφέ-ουζερί-bar" του χωριού και θα μαλώνω με τους άλλους δέκα θαμώνες (όλοι φίλοι) για το ποιανού τα CD θα παίζουν μετά τις 23:00...Θα κατεβώ κι ένα βράδυ στα καλαμποκοχώραφα ενός κουμπάρου και θα μπουγελωθώ στον πύραυλο ποτίσματος(τι bucket challenge και βλακείες,το νερό αυτό είναι ΜΠΟΥΖΙ)...Θα πιώ και μπύρες με παρέα,τσαλαβουτώντας τα πόδια στη λίμνη,πότε έχει πανσέληνο;Θα την προλάβω;Και δεν ξέρω τι άλλο θα μου προκύψει...θα φανεί!Και ενώ στην αρχή το έβλεπα σαν πισωγύρισμα και μία από τα ίδια,τώρα πιστεύω ότι είναι ακριβώς αυτό που μου χρειάζεται!Εύχομαι σε όλους σας,να περάσετε αυτές τις μέρες του αυγούστου που όλα μοιάζουν να μπαίνουν σε αναμονή,όσο πιο όμορφα μπορείτε!!Στο επανιδείν...