ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

συνήθως μετανιώνει κάποιος/α για ένα ρούχο ή αντικείμενο που αγόρασε, για ένα φαγητό που έφαγε κτλ... αλλά το να μετανιώνει για το άτομο που γνώρισε-αποδέχθηκε-παντρεύτηκε-έκανε οικογένεια μαζί του είναι παραδόξως άτοπο (εκτός τραβηγμένων περιπτώσεων φυσικά π.χ βία-έγκλημα-απιστία).Οταν δημιουργήσατε την ερωτική σχέση μαζί του δεν ήσασταν υπο την επήρρεια ουσιών προφανώς ή σας εξανάγκασαν και είχατε σώας τας φρένας σας.Είναι τουλάχιστον ντροπή να μετανιώνετε που επιλέξατε τον άνθρωπο αυτόν ως σύντροφο ύστερα απο τόσα χρόνια. Φανερώνει οτι δεν ξέρετε τι θέλετε, δεν ξέρατε τι θέλατε τότε και είστε σε παντελώς λάθως (ψυχικό) δρόμο.ΥΓ. Δική σας η ζωή...δικές σας οι αποφάσεις και οι συνέπειες.

Όσο και αν ηταν η ηλικία του συντρόφου σου... ακόμα και αν ηταν στην ίδια ηλικία είτε λίγο μεγαλύτερό σου αν δεν σε κάλυπτε πάλι προβλήματα θα υπήρχαν. Οταν γνωρισες τον άνθρωπο αυτό κάτι σε τράβηξε προφανώς κάτι σε γοήτευσε... μετά άρχισε να φθείρεται η σχέση και ύστερα ήρθε και η αρρώστια και κάπου εκεί εφτασες στα όριά σου.... Παρόλα αυτά ηξερες μέσα σου οτι καποτε θα κουραζόταν να ακολουθεί, οτι σαφώς θα είχε μια πιο σφαιρική αντίληψη των πραγματων ώντας μεγαλύτερος και αφού είχε ζήσει και κάνει κάποια πράγματα που θα ήθελες να κάνεις και να ανακαλύψεις. Τέλος φανταστηκες (πιστεύω) οταν έφυγες απ το συννεφάκι οτι δεν έχει τις ιδιες αντοχές με ενα πιτσιρικα με ενα συνομήλικος σου.... Αυτό εξομολογουμενη κατα την γνώμη μου δεν έχει να κάνει με την ηλικια έχει να κάνει με το καλούπι του κάθε ανθρώπου και την συμπεριφορά του.... Δεν σου εγγυάται κανείς οτι ο πιο μικρός άντρας θα ήταν πρόθυμος να ανακαλύψει να ζεί πιο έντονα...και όσο αφορά τα προβλήματα υγείας ξέρεις το κλισέ που ισχύει οτι η υγεία δεν κοιτά ηλικίες...

Εξομολογούμενη, η κλασική ατάκα σε κάτι τέτοιου είδους εξομολογήσεις που μπορεί να ακουστεί από πολλούς είναι ''όλα είναι σχετικά''. Θα μπορούσα να σου την πω και εγώ την ίδια, πλην όμως παρά τη σχετικότητα των καταστάσεων, θεωρώ πως για κάποια πράγματα υπάρχουν γενικοί κανόνες, και ψάχνουμε να βρούμε τη ''σχετικότητα'' στις τυχόν εξαιρέσεις που βρίσκουμε. Ναι, είναι μεγάλη η διαφορά ηλικίας των 16 ετών, ίσως σου φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη λόγω του προβλήματος υγείας που έχει ο σύζυγός σου. Βέβαια, κανείς δε σου εγγυάται ότι αν ο άντρας σου τώρα ήταν 50 ετών θα ήσουν πανευτυχής και όλα μία χαρά. Πάντως, μία διαφορά ηλικίας τέτοιας κλίμακας μεσομακροπρόθεσμα δημιουργεί προβλήματα και το λέω εξ ιδίας πείρας του οικογενειακού μου περιβάλλοντος. Συνηθίζω να λέω ότι ο γάμος δεν είναι μία απλή σχέση με λουλουδάκια, αστεράκια και κολοκυθάκια. Και θεωρώ πως η απόφαση του γάμου (όσο κυνικό και να ακουσθεί για κάποιους και με κράξουν) δεν πρέπει να λαμβάνεται μόνο με την ''καρδιά'', αλλά σε συνδυασμό με αρκετές ''ενέσεις λογικής'', γιατί μιλάμε για μία δέσμευση ζωής.Εύχομαι καταρχήν υγεία στο σύζυγό σου και καλή δύναμη σε σένα, και να χαίρεσαι τα παιδιά σου. Σε κάθε περίπτωση, όπως και να έχει και αφού έκανες την επιλογή σου, ο άνθρωπος είναι μία χαρά απέναντί σου και δεν έγραψες κάποιο ''θανάσιμο'' αμάρτημά του ως συζύγου.

και νεοτερο συζυγο να επαιρνες κατι αλλο θα σενοχλουσε.οι διαφορες αναμεσα στα ζευγαρια δεν τελειωνουν ποτε