23.8.2016 | 11:23
Απλά...
Δεν μπορώ να σε ξεπεράσω. Έχω μείνει πίσω στην ζωή μου επειδή σκέφτομαι τι λάθη έκανα μαζί σου, που δεν ήμουν τόσο διαχυτική όσο θα ήθελα και εγω αλλά ήμουν μαζεμένη, που δεν ερχόμουν να σε βλέπω στον τόπο σου αλλά ερχόσουν μόνο εσυ μιας και είχες και το εξοχικό σου εδω και έτσι έμενες 2-3 μέρες. Απο την άλλη σκέφτομαι πως αν και μου άρεσες πολύ, δεν μου ξύπναγες τις τρελές ορμές μαζί σου αλλά ούτε και με βοήθαγες στο θέμα του σεξ με την αντρική σου ορμή και πυγμή αλλά άφηνες να τα κάνω όλα εγω. Δεν ήσουν ωραίος αλλά είχες κάτι που με τράβαγε. Να 'ξερες μόνο πόσο μου λείπουν τα χείλη σου και το χαμόγελό σου που μερικές φορές δάγκωνες το κάτω χείλος. Αλλά δεν θα τα μάθεις ποτέ επειδή θέλησες να εξαφανιστείς και όσες φορές προσπάθησα να επικοινωνήσω μαζί σου για να μάθω τι συνέβει, έπεσα σε τοίχο... Σαν να πέθανες και ας ξέρω οτι είσαι ζωντανός.Μου λείπεις και δυστυχώς δεν μπορώ να προχωρήσω παρακάτω εδω και 2 χρόνια χωρίς να σε σκεφτώ...