ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ενας ολοκληρος μαντραχαλος, στα 30 κοντα. Την εχασα εντελως ξαφνικα, μεσα σε λιγες μερες. Εχω φυγει απο το σπιτι μου στα 16, απο τοτε ανεξαρτητος. Ειχε περασει και μια εποχη που ειχαμε πολυ καιρο να μιλησουμε. Τα τελευταια χρονια η σχεση μας εφτιαξε και ειχαμε πολυ καλη επικοινωνια. Μου εκρυψε την αρρωστια της και λογο αποστασης δεν προλαβα να την αποχαιρετησω, ημουν κυριολεκτικα με τις βαλιτσες στο χερι κι το ενα ποδι στο αεροπλανο. Δεν ηθελε να την δω σε ασχημη κατασταση.. Ειχα να την δω 1χρονο και πλεον ξερω πως δεν θα την ξανα δω. Αν ηξερα τοτε πως ειναι τελευταια φορα που την βλεπω θα την επαιρνα μια αγκαλια. Δεν μου ελεγε, ουτε της ελεγα το Σ'αγαπω, νομιζα πως δεν χρειαζεται.Δεν ημουν ποτε αυτο που λενε "μαμακιας"... Μου λειπει αφανταστα.