ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν κλείνω τα μάτια, εμείς οι δυο συναντιόμαστε. Σχεδόν ακούω τη σόλα που πατάει το χωματένιο μονοπάτι και νιώθω τον ανεπαίσθητο ηλεκτρισμό που προκαλεί η επαφή μας όσο περπατάμε. Βλέπω λεπτομερώς τις γκριμάτσες σου όταν χαμογελάς ή όταν ξεκαρδίζεσαι με αυτά που σου λέω. Το χέρι σου λιώνει το σβέρκο μου από το σφίξιμο, όταν γίνεσαι αμήχανος. Βλέπω ότι ξαπλώνουμε στο χώμα με τα χέρια πίσω από το κεφάλι για να ξεκουραστούμε στη σκιά. Εκεί ακούω και τη σιωπή μας και είναι υπέροχο συναίσθημα. Καμιά φορά στριφογυρίζω, χώνω το χέρι μου πίσω από το κεφάλι σου και σε φιλάω με πάθος. Εσύ μετά με σταματάς και γελάς τόσο πολύ που κλείνουν τελείως τα μάτια σου. Πεταγόμαστε σαν ελατήρια, ξεσκονίζουμε βιαστικά τα ρούχα μας και συνεχίσουμε την πορεία μας. Δίπλα-δίπλα, αγκαλιά-αγκαλιά μερικές φόρες. Όταν έχω τα μάτια μου ανοιχτά περπατώ μόνος μου και μου λείπεις πολύ. tesla32