ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχε ψυχρά και κρυωνα, όπως καθόμασταν είχε τυλίξει το χέρι του γύρω μου και χαϊδεύε το δικό μου. Μιλάγαμε, μιλάγαμε, δεν θυμάμαι τι λέγαμε... Αισθανόμουν μια έντονη καύλα παντελώς διαφορετική, πιο γλυκιά, πιό απαλή... Σιγά, σιγά κουλουριαζομουν πιο πολύ στην αγκαλιά του, πλησιάζαμε και λέγαμε, λέγαμε...Μετά από κάνα τέταρτο, το έδωσα ένα φίλι στο μάγουλο. Άρχισε να με φιλάει στα χείλη, στον λαιμό, με έσφιγγε τον έσφιγγα και'γω. Και κάπως έτσι, ήταν το πρώτο μου φίλι... Χτες νωρίς το βράδυ, στην προβλήτα, στην σχεδόν άδεια παραλια, ακούγοντας το Golden Brown σε reapet, με κάποιον που σε λιγότερο από έναν μήνα μετακομίζει...Τι θα γίνει μεταξύ μας? Μάλλον τίποτα, δεν ξέρω και δεν με απασχολεί κιολας. Γιατί να βασανίζω το μυαλό μου? Ας κρατήσω απλά το χθεσινό... Τι νιώθω? Απόλυτη ηρεμία... Αυτό το άτομο δεν με αποσπά, αυτό το άτομο, μέχρι και η σκέψη του δηλαδή, με ηρεμεί...Ας κοιμηθώ άλλο λίγο τώρα...Καλημέρα!