ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παει μια βδομαδα που σταματησαμε να μιλαμε. Απο τοτε δεν διαβασα ξανα τα μηνυματα μας, δεν ειδα φωτογραφιες του, δεν τον πλησιασα. Βγαινω εξω, κανω πραγματα συνεχεια για να απασχολω το μυαλο μου και να μη τον σκεφτομαι. Καθε βραδυ ομως οταν ξαπλωνω στο κρεβατι για να κοιμηθω, οση κουραση και να εχω, μου μενουν 30-40 λεπτα να κοιταω το ταβανι και να τον σκεφτομαι. Πιεζω τον εαυτο μου να κοιμηθει ωστε να μη τον σκεφτεται αλλα τιποτα. Η νυστα μου σταματαει εκει. Σκεφτομαι ποσα περασαμε. Ποσο πολυ ταιριαζουμε. Ποσο μοναδικος ειναι. Δακριζω. Και τοτε, με βρεγμενα τα ματια, με παιρνει ο υπνος. Το ιδιο και το πρωι, με το που ανοιγω τα ματια μου ευχομαι να ηταν ολα ενα ονειρο και να ειμαστε μαζι. Συναναστραφηκα με αντρες, με φιλους, με οικογενεια, μεχρι και στο πατρικο μου ηρθα για ενα βραδυ. Μπας και καταφερω να τον ξεχασω. Αλλα ειναι δυσκολο, σχεδον ακατορθωτο. Οσο σκεφτομαι ποσο πολυ υπεροχα δεσαμε, ποσο πολυ ταιριαξαμε, ποσο ωραια περναγαμε μαζι. Μου ειναι αδυνατον να τον ξεχασω. Δεν θελω να μου πειτε τροπους να τον ξεχασω γιατι ξερω πως δεν θα γινει. Ουτε θελω τροπους να τον ξανακερδισω γιατι δεν θα εχει νοημα μετα. Αν ειναι να γινει η αγαπη, θα γινει, δεν παιζουμε με αυτα, δεν κανουμε κολπακια. Εγω αυτο που θελω ειναι να σας ευχηθω να ερθει αυτη η μερα που η αγαπη θα μπει στη ζωη σας και θα κρατησει για παντα. Καλο Βραδυ Φιλοι Μου!!