4.9.2016 | 14:11
Θέλω να διορθώσουμε κάποια πράγματα.
Μα δε θέλω πια να είναι λύση ο χωρισμός. Θέλω να νοιάζεται ο ένας για τον άλλον και να τον ακούει χωρίς εκβιασμούς και να αναγνωρίζει όχι μόνο τα λάθη αλλά και τις προσπάθειές του. Γιατί, αν έστω και η μικρή προσπάθεια δεν αναγνωρίζεται, δεν υπάρχει κίνητρο για να προσπαθήσεις περισσότερο. Δεν έχω κουραστεί από σένα, πιστεύω ότι τη στιγμή που θα με πάρεις αγκαλιά και θα με φιλήσεις, δε θα με νοιάζει πια ό,τι κι αν έχει περάσει. Έχω κουραστεί από την κατάσταση και από το ότι δε βλέπω κάποια αλλαγή. Δεν ξέρω πώς να σε πλησιάσω και με πληγώνει που με κρατάς σε απόσταση. Δε μου αρέσει να σε νιώθω ξένο, θέλω να είσαι ο άνθρωπός μου. Κάτι φοβάσαι, για να μη με αφήνεις να σε γνωρίσω καλύτερα και να σε αγγίξω. Έτσι συμβαίνει πάντα κατά βάθος. Όμως εγώ δεν είμαι τόσο επιφανειακή ή αφελής ή ό,τι άλλο νομίζεις. Μπορεί να παρασύρομαι φαινομενικά, στο βάθος της καρδιάς μου δεν ξέρεις όμως τι συμβαίνει. Εκεί έχω μια θέση για σένα και είναι μεγαλοπρεπής θρόνος, προς το παρόν όμως δεν την έχεις διεκδικήσει...φαίνεται να βολεύεσαι στα σκαμπό...;)