7.9.2016 | 03:11
Psychologist's psychological problem
Ήταν ένα βράδυ σαν ολα τα αλλα! Την επόμενη ίσως να ειχα και σχολη..δεν ειμαι σίγουρη! Ενα ξερω..ότι δεν ήθελα να σηκωθώ δεν ηθελα να πάω πουθενά. Η ωρα 3 και κατι π.μ και ένιωθα λες και ήσουν εκεί..μου χαϊδευες το κεφάλι..άνοιξα τα μάτια πάνω στον ύπνο μου και σε κοίταζα ..δε ξερω πως αλλα σε έβλεπα..το κεφάλι μου ακουμπούσε πάνω στα πόδια σου και συ με χαϊδευες και με κοίταζες..σαν εκείνους τους αγγέλους που σε προστατεύουν παντα μερα νύχτα..δε θυμάμαι αν μίλησες..θυμάμαι μονο αυτο..ότι με χαϊδευες και το χάδι σου μου έβγαζε την ηρεμία που ειχα να νιώσω καιρό μεσα μου..εσυ ήσουν καρδια μου..ο αγγελός μου...παντα θα είσαι...σου λέω και ξυπνάω!