ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσα νεύρα έχω! Πρώτα πρώτα πόσο σπαστικό να μη δουλεύει το ένα απ΄τα δύο ακουστικά. Με ενοχλεί αφάνταστα να νιώθω εντελώς κουφή απ΄το ένα αφτί και μόλις ανακάλυψα ότι χάλασε το ένα ακουστικό. Συμπτωτικά είναι αυτό που στην πλευρά του έχει το μικρόφωνο. Εχω μια υποψία πως ούτε το μικρόφωνο θα λειτουργεί και δεν ξέρω πώς θα μιλήσω με τον φίλο μου στο σκάιπ. Με ενοχλεί πάρα πολύ που για ένα καλό ζευγάρι ακουστικά με μικρόφωνο πρέπει να δώσω 50 ευρώ. Δεν τα έχω τα ρημάδια, δεν τα έχω. Είχα πάρει αυτά με τα 10 ευρώ απ΄το e-shop που έχουν και μικρόφωνο αλλά είχαν διπλό βύσμα, ένα για ακουστικά και ένα για μικρόφωνο, αλλά δεν έχω το μαραφέτι που ενώνει τα βυσματάκια οπότε είναι άχρηστα για το λαπτοπ που έχω τώρα. Χάλασαν και αυτά που χρησιμοποιώ... μια ομορφιά. Και ούτε μπορώ να παραγγείλω άλλα άμεσα, γιατί θα φύγω για το χωριό του φίλου μου και ξέρω ότι οικονομικά είναι πολύ δύσκολα και δε θα πάρουμε το αυτοκίνητο καθόλου οπότε δεν παίζει να πάμε στην πόλη για να τα παραγγείλω απ΄το εκεί e-shop. Άρα αναβάλλεται και πάει από Δευτέρα. Στο μεταξύ, ούτε εκεί θα έχω ακουστικά προφανώς. Τα νεύρα μου είναι σπασμένα και το μόνο που με ηρεμεί είναι να βάζω τα ακουστικά, να ακούω μουσική και να αποκλείω όλα τ'άλλα αλλά τώρα πάπαλα.΄Στο μεταξύ αύριο έχω μια δουλειά το πρωί, 8 πρέπει να είμαι εκεί αλλά λόγω της στάσης των λεωφορείων σημαίνει ότι πρέπει να πάρω μετρό και να περπατήσω κανένα μισάωρο. Εμένα δε με ενοχλεί αλλά είδε η μάνα μου για τη στάση και με έπιασε στο μπίρι μπίρι και πώς θα πας και τι θα κάνεις και τι θα γίνει και δε θέλω να μου λέει τίποτα, δε θέλω να ξέρει τίποτα και κυρίως δε θέλω να με πάει ο πατέρας μου με το αυτοκίνητο γιατί κάθε φορά που με πάει κάπου νιώθω σα να μην πέρασε μια μέρα απ΄τα 15 μου. Και είμαι 25 γαμώ το. 25. Με νευρώσεις και μηδενική εσωτερική γαλήνη. Και επειδή λεφτά δεν παίζουν, είχα κλείσει ραντεβού στο κέντρο ψυχικής υγείας της περιοχής μου αλλά αντί για ψυχολόγος με ανέλαβε κοινωνικός λειτουργός ο οποίος ήταν και άντρας και εγώ ως τώρα είχα πάει μόνο σε γυναίκα ψυχολόγο (εξαιρετική) και γενικά με γυναίκα νιώθω άνετα. Στο τέλος της αναγνωριστικής συνεδρίας μαζί του τού λέω "να σας ρωτήσω κάποια διαδικαστικά" (αν θα με αναλάμβανε ψυχολόγος μετά, αν υπήρχε γυναίκα ψυχολόγος - γιατί όσο περίμενα, στα γραφεία είδα μόνο άντρες ψυχ - αν υπήρχε η δυνατότητα και για ψυχοθεραπεία πέρα από συμβουλευτική κλπ) και μου λέει αυτός "όχι τώρα, θα τα πούμε την επόμενη φορά". Ε και δεν ήθελα πολύ, δεν είχα νιώσει και ιδιαίτερα οικεία και δεν ξαναπήγα. Το χρειάζομαι όμως και δεν είμαι καλά. Είμαι μονίμως μες στα νεύρα, πρέπει να φύγω απ΄το σπίτι, να μείνω μόνη μου αλλά δεν έχω τη δυνατότητα ακόμα και απλά δεν μπορώ άλλο. Αφού όλο αυτό το παραλήρημα το γράφω χωρίς καν να έχω περίοδο. Δεν μπορώ. Θέλω να βγω στους δρόμους τσιρίζοντας................................