ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.10.2016 | 15:31

Εφυγε και δεν ξαναστειλε...

Καλησπέρα,Πριν κάποιες μέρες ήρθε στην πόλη μου σειρά με φαντάρους η κολλητή μου έχει την καφετέρια μέσα στο στρατόπεδο οπότε καμία φορά πήγαινα και εγώ....Οι φαντάροι ως νέοι δικαιούνται 2 μέρες έξοδο...την πρώτη μέρα λοιπόν βγήκα με την κολλητή μου και έναν φαντάρο...αργότερα ήρθε ένας φίλος του όπου μου άρεσε πολύ.Μετά από 2-3 μέρες του έστειλα friend request όπου το δέχτηκε μου έκανε κάποια like και μετά έστειλε...αρχίσαμε να μιλάμε να γνωριστούμε καλύτερα...μου έδειχνε ότι του αρέσω το θέμα είναι ότι σε 3 μέρες ήταν η ορκωμοσία του και ύστερα έφευγε...Αφού μιλήσαμε στο Facebook κάπου στις 2-3 μέρες την προτελευταία μέρα που θα ήταν εδώ πήγα και τον είδα στην αρχή μιλαγαμε και μετά από αρκετή ώρα φιληθηκαμε...Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω λόγω τον καγκελων που ήταν ανάμεσα μας Αφού αυτός ήταν στο στρατόπεδο και εγώ απέξω....το επόμενο βράδυ που ήταν και το τελευταίο έγινε ξανά το ίδιο...πήγα τον είδα και στο τέλος μου είπε ένα 'να προσέχεις' και έφυγε...Όλες τις μέρες που μιλάγαμε έστελνε πάντα αυτός έδειχνε ενδιαφέρον είπε ότι θέλει να κρατήσουμε επαφές μόλις πάρει άδεια κλπ να βρεθούμε και άλλα τέτοια...οπότε εκείνο το βράδυ αφού έφυγε του έστειλα ότι χάρηκα που τον γνώρισα ότι θα μου λείψει και ότι Θέλω να τα ξαναπούμε και υπό άλλες συνθήκες...το διαβάζει το πρωί δεν απαντάει με παίρνει για Καλημέρα..Ήταν η ημέρα της ορκωμοσίας είπα με την κολλητή μου να πάμε να δούμε τα παιδιά μια τελευταία φορά...Αφού τελείωσε η ορκωμοσία έρχονται τα παιδιά αυτός πουθενά τον παίρνω τηλέφωνο του λεω που είσαι μου είπε φεύγει....με πιάνουν κλαματα και κρίση επειδή έφυγε έτσι...Αφού φεύγω τυχαία τον βλέπω απέναντι να περιμένει τον πατέρα του να έρθει να τον πάρει...περνάω απέναντι τον παίρνω αγκαλιά πάω να τον φιλήσω αλλά δίπλα ήταν συγγενής του άρα δεν γινόταν τον αγκαλιάζω άλλη μία τον φιλάω σταυρωτά του δίνω ένα βραχιόλι βγάζουμε μια φωτογραφία και φεύγει...Εγώ με την κολλητή μου ανεβαίνουμε Κέντρο για καφέ αυτός με τους δικούς του στο δίπλα μαγαζί η κολλητή του στέλνει μήνυμα να έρθει δεν απαντάει δεν έρχεται φεύγει για Αθήνα....του στέλνω μυνήματα να με πάρει τηλέφωνο το διαβάζει δεν απαντάει ποτέ ούτε παίρνει τηλέφωνο...η κολλητή μου βλέποντας πως δεν είμαι καλά του στέλνει μήνυμα για να δει τι παίζει της λέει ότι δεν μετάνιωσε για κάτι και θέλει να ξανακάνουμε κάτι απλά λόγω απόστασης δεν θέλει να μιλάμε και επειδή δεν είμαστε φίλοι δεν βρίσκει λόγω να μιλάμε και ότι Θέλω να του στείλω μήνυμα...το θέμα είναι ότι εγω δεν θέλω να μιλάω κάθε μέρα μαζί του η να έχομε κάποιο είδος σχέση από απόσταση απλά ήθελα να του ζητήσω συγνώμη αν τον πείραξε η συμπεριφορά μου την τελευταία μέρα απλά ήταν πάνω στο σοκ ,πως έφτασε, να του πω καλή θητεία,να του ξεκαθαρίσω την θέση μου και πως όταν με το καλό γυρίσει Αθήνα από Σαμοθράκη που θα πάει φαντάρος σε 10 μέρες και θα με και εγώ μόνιμα Αθήνα θα τα πούμε...το θέμα είναι πως θα τα πούμε ξανά αν κάνει έτσι;
 
 
 
 
Scroll to top icon