ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.10.2016 | 01:01

Να του μιλήσω ή όχι;;

Με τον σύντροφο μου είμαστε 3 χρόνια μαζί,πλην κάποιους μηνες που ειχαμε χωρίσει με δική μου απόφαση και πλέον ζούμε μακριά ο ένας απο τον άλλον μιας και σπουδάζουμε σε διαφορετικές πόλεις. Το θέμα μου είναι οτι εκείνος έχει σχεδόν γεμάτο πρόγραμμα ολες τις μέρες και δεν προλαβαίνει να βγει με τους φίλους του,ούτε που μου το ζητάει κιόλας και αφού δεν μπορεί εκείνος θεωρεί πως το σωστό είναι να μην βγαίνω κι εγώ. Θέλω να το συζητήσω μαζί του,χωρίς φωνές και υστερίες (πράγμα δύσκολο γι'αυτον) και να του δώσω να καταλάβει πως εαν βγω δεν πρόκειται να πάω με τον εναν και με τον άλλον που σκέφτεται αυτός και ούτε θα προτιμήσω τις φίλες μου κι εκείνον θα τον παρατήσω. Πάνε σχεδόν δύο βδομάδες που έχω έρθει και δεν έχω βγει καθόλου αλλά ήδη βαρέθηκα και δεν το θεωρώ και πολύ λογικό όλο αυτό. Διστάζω όμως να το συζητήσουμε επειδή είμαι σίγουρη πως μόλις του το πω θα με βάλει να επιλέξω ανάμεσα σε αυτόν και στις φίλες μου. Εκτος όλου αυτού όμως είμαστε καλά και κάνουμε όνειρα για το μέλλον μας και σκέφτομαι πως αν του μιλήσω ίσως χαλάσω τη σχέση μας και αυτό είναι που με φοβίζει.
3
 
 
 
 
σχόλια
"Εκτός όλου αυτού όμως είμαστε καλά..."Αυτή η φράση με τσάκισε, μα την αλήθεια. Ζείτε μια σχέση με παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης (δεν ξέρω αν είναι αμφίδρομη κιόλας), μέσα στην οποία αναγκάζεστε να διεκδικείτε και να συζητάτε τα αυτονόητα. Αγαπημένα μου παιδιά, σε σχέση βρίσκεστε, όχι στα κελιά του Αλκατράζ, όπου για να κάνετε ακόμη και το πιπί σας οφείλετε να πάρετε την άδεια του δεσμοφύλακά σας. Είτε κι οι δυο σας, είτε ένας από τους δύο, με ευθύνη και των δύο πάντοτε, το έχετε δει ελαφρώς -έως και βαρέως- στραβά το πράγμα.Τελευταία λέω τα ίδια και τα ίδια. Είμαστε ελεύθερα όντα και δε χρειαζόμαστε μπάτσους ζωής για να μένουμε πιστοί και υπεύθυνοι απέναντι στις ελεύθερα ληφθείσες αποφάσεις κι επιλογές μας. Θέλετε κι επιλέξατε να είστε μαζί, χωρίς να σας ανάγκασε κανείς, επειδή απλώς γουστάρετε/αγαπάτε/ερωτευτήκατε. Γιατί αυτό να μην είναι αυτονόητο; Δεν είναι μόνο θέμα αν θα συζητήσετε για το αν μπορείτε να βγείτε με τις φίλες σας (ήμαρτον, δηλαδή!), αλλά οφείλετε αφενός να απαιτήσετε την εμπιστοσύνη του, αφετέρου να κατανοήσετε γιατί δεν την έχετε. Αυτά τα θέματα πρέπει να ξεκαθαρίζονται εξαρχής, γιατί γίνονται τροχοπέδη για τη συνέχεια. Αγάπη/σχέση χωρίς εμπιστοσύνη δε νοείται.
Συγνώμη που θα το πω έτσι, αλλά το επόμενο βήμα θα είναι να δωρίσετε ο ένας στον άλλο ζώνες αγνότητας.Καταλαβαίνω ότι η έννοια της ελευθερίας σε μία σχέση είναι ζήτημα που ερμηνεύεται διαφορετικά από τον καθένα, αλλά το να παίρνει κανείς άδεια για να βγει έξω υποδηλώνει μια έλλειψη οξυγόνου.
Με κάλυψες απολύτως. Εξ, όντως δεν είναι λογικό και φυσικά βαριέσαι. Ειδικά εφόσον είστε φοιτητές, πρέπει να το χαρείτε! Να βγαίνετε, να γνωριστείτε με κόσμο, απλά πράγματα.Αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και πιστεύει ότι αν θα βγεις έξω θα του τα φορέσεις κιόλας, δεν είναι μόνο τοξικό σαν σκέψη, αλλά και προσβλητικό για σένα.
Scroll to top icon