ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν μιλήσουμε για τον επαγγελματικό τομέα, η ανάληψη ευθύνης συνεπάγεται τρομερό περιορισμό της ελευθερίας, ενώ αντιθέτως ελεύθερος είναι αυτός που δεν έχει καμία ευθύνη. Και σε ευρύτερο επίπεδο (λ.χ. οικογενειακό- κοινωνικό) θεωρώ κάτι αντίστοιχο ισχύει: αν εγώ επί παραδείγματι έχω την ευθύνη των ανήμπορων γονέων μου, πάλι στερούμαι της ελευθερίας μου πολλαπλώς.Αν μιλήσουμε τώρα για το αισθηματικό πεδίο, θεωρώ ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά: κάποιοι δεν θέλουν την ελευθερία τους (αναζητώντας διακαώς μία σχέση) για πιο πεζούς λόγους (λ.χ. σεξ και μία παρέα) και όχι γιατί νιώθουν ότι δεν επιθυμούν ευθύνες.

Ακριβώς ελευθερία δεν σημαίνει να μην αναλαμβάνεις ευθύνες και να μην κάνεις επιλογές αλλά το ακριβώς αντίθετο! Προϋποθέτει να αναλαμβάνεις στο 100% κάθε ευθύνη και να μην την μοιράζεσαι με τους γύρω σου και με τις νόρμες της κοινωνίας καθώς δεν σε επηρεάζουν, οι επιλογές σου να είναι ξεκάθαρα δικές σου με όλο τους το βάρος και ξεκάθαρα συνειδητές!Αυτό είναι πραγματική ελευθερία αλλά και πολύ δύσκολο να είσαι υπεράνω όλων...

Κάτι τέτοιο υποστήριζε ο Φρόιντ. Και νομίζω δεν είχε κι άδικο. Συχνά μπερδεύουμε την ελευθερία με την ανεμελιά, την ασυδοσία, την απόλυτη έλλειψη ευθυνών.Αντιθέτως η ελευθερία προϋποθέτει επιλογές, αποφάσεις, στάση ζωής που όλα μαζί επιφέρουν ευθύνες. Απέναντι στον εαυτό μας, αλλά και τους άλλους.Κάτι παρόμοιο υπονοούσε κι ο Κάλβος με το γνωστό, "θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία".

Κάποιος είχε πει, δεν θυμάμαι ποιος, οτι ελευθερία είναι να επιλέγεις συνειδητά τα δεσμά σου.:PΔεν ταυτίζομαι πλήρως αλλά έχει μία βάση.

Ελευθερία σε ποιον τομέα;Γιατί μερικές φορές, το να μην αισθάνεσαι ελεύθερος είναι αποτέλεσμα των ευθυνών που νιώθεις να σε καταπιέζουν. Λέω εγώ.