ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για αρχή είμαι πρωτοετής φοιτήτρια στην Πάτρα.Έχοντας φύγει λοιπόν από την πόλη μου έχω ένα από τα κλασσικά προβλήματα.Μου λείπουν οι φίλοι μου. Μιλάμε βέβαια στο τηλέφωνο αλλά προφανώς δεν είναι αρκετό.Μιλούσα λοιπόν με την κολλητή μου τις προάλλες και μου είπε η κοπέλα πόσο της λείπω.Και επειδή μου λείπει και εκείνη είπα να έρθω νωρίτερα στην Αθήνα μιας και σήμερα ήταν τα γενέθλια της για να τα περάσουμε παρέα(θα ερχόμουν πέμπτη βράδυ αλλά για πάρτη της είπα να μην πάω στο μάθημα της πέμπτης).Έρχομαι χθες με αρκετό κόπο τολμώ να πω(είχα το πρωί μάθημα και έφυγα απευθείας ) και φτάνω σπίτι το βράδυ.Την παίρνω τηλέφωνο σήμερα το πρωί να της ευχηθώ και μπορώ να πω ότι με σκάλωσε άγρια.Στην αρχή δεν κατάλαβε καν ποια είμαι.Τέλος πάντων εκεί που προσπαθούμε με την άλλη κοπέλα της παρέας να κανονίσουμε για να βγούμε ,εκείνη δεν φάνηκε πρόθυμη να θέλει να βρεθούμε.Έβρισκε χαζές δικαιολογίες τύπου δεν θα έχει κόσμο στο κέντρο(Παρασκευή βράδυ που είναι και αργία; ξέρω γω; ).Το θέμα είναι ότι με την άλλη κοπέλα δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι παίζει.Στην αρχή είπαμε μήπως φταίει που εκείνη ξαναδίνει ενώ οι υπόλοιπες περάσαμε σε σχολές του ενδιαφέροντος μας ,όμως ήταν ζεστή στη ιδέα του να ξαναδώσει.Το φαντάζομαι ότι είναι δύσκολο αλλά δεν είναι λίγο υπερβολικό να μας παραμερίζει για αυτό;Τώρα πιστεύουμε πως κάτι έγινε και δεν μας το λέει.Είναι φίλη μου ρε γαμώτο και ανησυχώ που δεν μας λέει τι τρέχει.Νοιώθω πως δεν θέλει να με δει ενώ εγώ έκανα σαν τρελή για να την δω...Εσείς τι πιστεύετε;