ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κατά καιρούς εδώ ή ακούω, ποιος ο λόγος της ύπαρξης μας. Εγώ πιστεύω ότι είναι κάτι πολύ μικρό που σχεδόν καθένας μπορεί να κάνει. Νιώθουμε την ανάγκη με κάποιο τρόπο να επιβεβαιωσουμε την ύπαρξη μας με το να αφήσουμε κατι πίσω μας ή να κάνουμε κάπου τη διαφορά. Η να ξεχωρίσουμε κάπου. Έτσι όμως αυτό θα σήμαινε ότι άξιζαν να ζήσουν παρα ελάχιστοι, αυτοί που άντεξαν το χρόνο και τους θυμάται η ιστορία. Κι όμως όλοι αξίζουμε να υπάρχουμε. Αλλιώς δε θα υπηρχαμε. Ξερετε τι έχω καταλάβει; ότι τελικά για να δικαιωθεί η ύπαρξη μας αρκεί ενα ακόμα ζευγάρι μάτια ή αυτιά. Αυτό καμιά φορά είναι από μόνο του αρκετό για να δώσει νόημα στην ύπαρξη μας. Δεν έχουμε ανάγκη τη διαιωνιση μας αλλά το μοίρασμα της αλήθειας μας. Αυτο φτάνει για να σκοτώσει τη μοναξιά μας. Γιαυτό και επιδιώκουμε να εκτεθουμε εστω κι απο δω, γιαυτο και αυτό προσφέρει μια κάποια ανακούφιση. Γιατι έχουμε ανάγκη την έκθεση της αλήθειας μας.Οταν ήμουν μικρότερη φοβόμουν πως κανείς δε μπορεί να με καταλάβει ούτε θα με καταλάβει ποτέ και το θεωρούσα αυτό τρομερό. Πλέον μετά από χρόνια έχω καταλάβει ότι αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Κανείς δε θα μπορέσει να καταλάβει εξ ολοκλήρου κάποιον άλλο για πολλούς και διαφορετικους λόγους. Όμως αυτό δεν είναι πλέον λόγος να στεναχωρηθω. Γιατι μέσα σε αυτά τα χρόνια που πέρασαν σκορπισα την αλήθεια μου απ όπου πέρασα, κι έτσι ο δρόμος που διενυσα είναι σπαρμενος με δικές μου αλήθειες.