ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ομολογω οτι μιλαω συνεχως με διαφορετικα αγορια γιατι σκεφτομαι συνεχως οτι αν ενας μου φυγει και δεν μου δωσει σημασια θα εχω αλλους που θα μπορω να ασχοληθω και να ξεχαστω.. δεν ξερω ποτε αρχισε να μου συμβαινει αυτο.. νομιζω τον τελευταιο χρονο... ενας δεν μου εφτανε... ή μαλλον οταν αρχιζα να νιωθω κατι και με αγνοουσε εστω και λιγο ή δεν το συνεχιζε πχ ποτε θα ξαναμιλησουμε κλπ και δεν ηξερα απο που να πιαστω απλως συνεχιζα να κανω τις χαζομαρες μου και να ασχολουμαι και με αλλους... ξερω οτι ακουγεται ηλιθιο αλλα δεν μου αρεσει εγω να νιωθω οτι θα μπορουσα να δωσω τα παντα και εκεινοι να μου δινουν λιγο.... δενμου αρκει το λιγο... ποτε δεν μου αρκουσε...συγγνωμη... θα ηθελα να μαι προτεραιοτητα του και οχι η 3η,4η λυση... ομως, την πατησα.... γιατι εδω και λιγο καιρο μου αρεσει ενας τοσο πολυ δεν μπορειτε να φανταστειτε...απλως νιωθω μαζι του οτι υπαρχει χημεια αλλα κανει ακριβως οτι και οι αλλοι...με αφηνει καποιες φορες στο ετσι... και δεν μου αρεσει...γιατι αρχιζω να θυμαμαι και να σκεφτομαι διαφορα..και να βγαινει ο αλλος εαυτος μου εκει οπου με εκανε να επικεντρωθω επιτελους σε εναν..μετα απο αρκετο καιρο.. και τωρα δεν ξερω τι να κανω... δεν μπορω να μιλησω για αυτο σε κανεναν γιατι ξερω θα το παρουν ασχημα... αλλωστε νομιζω με βλεπει φιλικα...γιατι να το προσπαθησω; απλως δυσκολευομαι να παρωτην αποφαση να σταματησω να μιλαω μαζι του γιατι εχει μπει μεσα μου τωρα ενα κομματι μου τον θελει πολυ... και το αλλο κομματι μου προσπαθει να τον διωξει γιατι δεν το αντεχει ολο αυτο... δεν μπορει να ειναι στις σκεψεις μου συνεχεια και εγω η τελευταια στιςδικεςτου...ετσι νιωθω εγω τουλαχιστον... αν δεν μιλουσαμε θα ηταν καλυτερα θα ηξερα τι να κανω απο εδω και περα... και τωρα δεν ξερω πραγματικα... δεν με γεμιζει κανενας αλλος... μιλαω με αλλους προσπαθω αλλα δεν μου βγαινει...θελω να φυγουν ολοι και να μεινει μονο εκεινος...