ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαφωνώ κάθετα με την ανάλαφρη προσέγγιση του θέματος της εξομολόγησης, είναι μάλλον εκτός πραγματικότητας. Και τούτο διότι:α) Υπάρχουν άλυτα προβλήματα διαρκούς φύσεως και εκτός των δυνάμεών μας. Επιτρέψτε μου να μην επεκταθώ σε αυτά και να μιλώσω από προσωπική πείρα. β) Η επίλυση των προβλημάτων (όσων είναι δεκτικά επίλυσης) δεν γίνεται αυτόματα ούτε με τον από μηχανής Θεό. Απαιτείται κόπος, τρόπος και φθορά ενίοτε για κάτι τέτοιο. γ) Τέλος, ούτε οι φίλοι έρχονται από μόνοι τους ή ουρανοκατέβατοι. Είναι τελείως ουτοπικό κάτι τέτοιο. Εκτός αυτού, κάθε είδους διαπροσωπική σχέση θέλει ΔΥΟ και όχι έναν: όσο και να ανοιχτώ εγώ σε 100 ανθρώπους, αν κλείσουν όλοι την πόρτα τους, με το άνοιγμα στο χέρι θα μείνω.

Για άτομα που είναι μέχρι 27 ισχύει αλλά και πάλι δεν πρέπει να επαναπαύονται γιατί πεζει να ξυπνήσουν κάποια στιγμή και ναι λένε και τώρα τι κάνω . Για μεγαλύτερα άτομα αν νομίζουν ότι τα πράγματα που θέλουν ( σχέση , καινούριος φίλους , δουλειά κτλ ) θα έρθουν από μόνα τους τότε λυπάμαι που θα το πω αλλά δεν θα έρθει ποτέ . Ναι καλό είναι να συνεχίζουμε στην ζωή μας και να μην κολλάμε σε κάτι αλλά αυτό εξαρτάται από το τι άτομο εισαι . Τέλος το τι είναι σημαντικό για έναν άνθρωπο και τι όχι διαφέρει από άτομο σε άτομο .