29.11.2016 | 08:59
Μαζί του δεν φοβόμουν τίποτα.
Για ενα μισή περίπου χρόνο είμασταν μαζί σε σχέση εξ αποστάσεως. Ήταν το μοναδικό άτομο που μαζί του ξεπερνουσαα 2 απ τους φόβους μου. Τα έντομα και τους μεταμφιεσμένους. Με έκανε και τους ξεπερνουσα τους φόβους μου. Συγκεκριμένα θα αναφέρω κατι που με κάνει να απορώ ακόμα. Στο house of fear στο αλλου προσπαθούσα να περάσω οσο πιο γρήγορα γινόταν :P Όταν όμως είχε έρθει εκείνος μου λέγε να μπούμε και παρόλο που φοβάμαι υπερβολικά αυτούς τους μεταμφιεσμένους με κρατούσε και δεν ξέρω πως να το εξηγήσω, με γαλήνευε με ηρεμούσε και ξεπερνουσα τον ίδιο μου τον εαυτό. Το ίδιο και τα έντομα. Όταν ήταν δίπλα μου εκείνος δεν τα φοβόμουν. Δεν με ενδιέφεραν. Τωρα φυσικά 3 χρόνια χρόνια χώρια φοβάμαι όλο και πιο πολλά πράγματα και ο χρόνος δεν απαλύνει τον πόνο του χωρισμού. Σ ευχαριστώ και σ αγαπάω για όλες τις στιγμές που μου χάρισες.