30.11.2016 | 19:42
Μα τόση ξίνιλα!
Περιμένω σήμερα το πρωί το λεωφορείο έξω από το λιμάνι του Πειραιά, απέναντι από τον Ηλεκτρικό. Μέσα από τα κάγκελα, δηλαδή μέσα στο λιμάνι, περπατάει καμαρωτή καμαρωτή μία τσούπρα με ύφος χιλίων καρδιναλίων και τουπέ, ενώ κοιτάζει (κλασική ελληνίδα) το έδαφος μην τυχόν και πατήσει ακαθαρσίες σκύλου. Ήταν τόσο αστείο το θέαμα που χαμογέλασα κοιτάζοντάς την, κάποια στιγμή και ενώ χαμογελούσα σήκωσε το κεφάλι από το έδαφος, με κοίταξε για κλάσματα του δευτερολέπτου, σοβάρεψε ακόμη πιο πολύ και τα μούτρα της έγιναν λεμόνι από την ξινίλα, και συνέχισε το περπάτημά της κοιτάζοντας το έδαφος. Έσκασα στο γέλιο, ρε κορίτσια, μην τρελαίνεστε αν σας χαμογελάσει ένας άντρας στο δρόμο, δεν θέλει σώνει και καλά να σας διακορεύσει.