ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περασαν 4 μηνες σχεδόν...Εφυγες ,χωρις αιτια,χωρις εξηγήσεις,χωρις ένα γεια,χωρις ένα φιλι.. Τοσο απροσμενα.. Τοσο ξαφνικα.. Με τον χειροτερο τροπο.. Θυμωσα πολύ,και υπηρχαν στιγμες που σε μισησα.. Όμως περασαν και αυτές.. Και το μονο που εχει μεινει τελικα,ειναι η απουσια σου ,και η αναγκη μου να ρθεις πισω.. Προσπαθω να το κραταω μεσα μου,να μην μιλαω για 'σενα,να μην σε σκέφτομαι ,να μην νιωθω ολο αυτό τον πονο που επηρεαζει την κάθε μερα μου,ομως δεν καταφερνω τιποτα.. Το μονο που θελω είναι να γυρισεις.. Ξερω θα 'ρθεις ''ντυμενος'' μς τις καλυτερες δικαιολογιες, με το τελειο χαμογελο ,και ότι και να πω,οσο και να αντισταθω,αυτο που με κανεις να νιωθω θα νικησει παλι.. Παλι θα σε πιστεψω.. Και όχι για σενα.. Για μενα .. Γιατι το εχω αναγκη.. Σε εχω αναγη.. Οσες αγκαλιες,οσα φιλια,οσοι ανθρωποι και αν ερθουν,εγω θα ψαχνω εσενα.. Είναι παραξενο πως ενας ανρθωπος,μια του λεξη,σου αλλαζει ολο τον κοσμο σου.. Εισαι ο κοσμος μου.. Εισαι εσυ αυτος ο ενας.. Ο μοναδικος.. Λαθος ,σωστο,δεν με ενδιαφερει.. Εισαι η ευτυχια μου.. Ισως να φτιαχτηκε ο ενας για τον αλλον ελεγες.. Δεν γινεται απλα να τα ξεχασες όλα.. Δεν γινεται να μην θυμασαι,να μην νιώθεις.. Δεν γινεται να μην ερθεις.. Παντα ερχεσαι,παντα ερχομαι.. Ετσι κανουμε εμεις.. Γυρνα.. Δεν μπορω άλλο αυτή την τοση σιωπη.. Ελα να νιώσω ξανα.. Μου λείπεις... Σε πειμενω.. #7 !!!!