ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μου είπες οτι πάντα σε έβλεπα σαν κοριτσάκι, σαν χαζογκομενα ποτε σαν γυναικά... και ίσως και να ειχες δίκιο μεχρι ενα σημείο. εγω φταίω για τις ανασφάλειες σου άραγε? θα μπορούσα να σε "σώσω" απο την αυτολυπηση, την ζηλεια προς τις φιλες σου και το παθολογικο σου ψεμα? ολοι αυτοι οι αντρες που περασαν απο σενα γιατι δεν τα καταφέρανε? ξερω οτι οποιος αντρας πηγε να σου φερθεί με σεβασμο προδόθηκε και πληγώθηκε αντιθέτως οποιος σε παράτησε και σε εκανε να νιωσεις σκουπίδι απέκτησε μια θέση στην καρδιά σου. δεν ήθελα ποτε να σου κάνω κακό, πότε! Δεν σε μισώ η αλήθεια ειναι οτι σε λυπαμε καποτε σε ειχα πολυ ψηλα μεσα στην καρδια μου... τωρα ξερω οτι αναζητας της αποδοχή σε φασοματα και εφημερο σεξ το ξερουν και οι αλλοι γιαυτο και μετα σε παρατάνε. Οχι δεν φταιω εγω ουτε θα μπορουσα ποτε να σε σώσω εχεις μια υπεροχή οικογενεια και μια υπέροχη ζωη και παρολα αυτα εισαι αρρωστη...τι θα μπορουσα παραπανω να κανω εγω?