3.1.2017 | 13:39
Ας ελθουμε στα λογικα μας.
Ουτε συντροφο ουτε συνεργατες εχω ουτε φιλους. Οποτε. Φευγω. Να βρω μονη μου το δρομο μου. Δε χρειαζομαι στρωμενα ροδοπεταλα. Γιατι οι δρομοι που βγαζουν στα ξεφωτα ειναι πνιγμενοι στα αγκαθια και τις τσουκνιδες. Ξερεις κατι; Δεν πιστευω τιποτα απο οσα μου εχεις πει. Καλη η προσπαθεια σου. Αλλα μπορεις να συνεχισεις τη ζωη σου. Χωρις να ανησυχεις για μενα. Και δε χρειαζεται να μου φτιαξεις ενα ψευτικο συμπαν. Πιο πολυ με πονας παρα με αγκαλιαζεις. Ερημια. Αν θες να μαθεις τι νιωθω, γιατι με ρωτησες για αισθηματα. Ερημια λοιπον.
