ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ίσως και να μην έπρεπε να με νοιάζει, αλλά, το σκέφτομαι συνεχώς. Έχω ένα σώμα με καμπύλες. Μου αρέσω και γενικά είμαι καλά. Αν και ζυγίζω αρκετά, δε μου φαίνεται ότι είμαι τόσα. Χρόνια τώρα παίζω ανάμεσα στα 58 και στα 63 κιλά. Όταν είμαι 58 φαίνομαι αδύνατη και για το ύψος μου αλλά και γιατί πέφτουν και τα μάγουλα και όταν φτάνω τα 63 αρχίζω να στρογγυλεύω αρκετά, με αποτέλεσμα να μη μου μπαίνουν αρκετά ρούχα. Έχω κι ένα ζητηματάκι με το θυρεοειδή μου, οπότε δεν μπορώ να έχω σταθερότητα. Ποτέ δεν έχω ξεπεράσει τα 63. Ποτέ όμως. Πριν από κάποιες μέρες, μπήκα σε ένα φαρμακείο. Κλασσική κίνηση, να ζυγιστώ. Έτσι, χωρίς λόγο. Δεν ένιωθα ότι έχω πάρει, απλά η περιέργεια με παρακίνησε. Ανεβαίνω λοιπόν στη ζυγαριά και βλέπω 67,5 κιλά. Γελάω. Δεν πάει καλά η ζυγαριά. Σίγουρα. Έχω κάποια παντελόνια που όταν είμαι 63 δε μου μπαίνουν και τώρα τα φοράω. Ξαναζυγίζομαι προχθές το πρωί. 66,6 κιλά. Αρχίζει να σοβαρεύει το ζήτημα. Άλλη ζυγαριά και με δείχνει πάνω κάτω τα ίδια; Την επόμενη μέρα ξανά 66 κιλά. Τι μπορεί να συμβαίνει; Αυτό δεν μπορώ να καταλάβω. Εμφανισιακά, δεν έχω αλλάξει. Όταν παχαίνω μου το λένε όλοι οι δικοί μου, το βλέπω στα ρούχα που δε μου μπαίνουν καν, φαίνεται και στο πρόσωπό μου. Και πες ότι όντως πάχυνα, πού μπορεί να τα έχω βάλει και να μη φαίνεται; Στ' αυτιά; Και όχι, τα ρούχα δεν ξεχείλωσαν και δεν έχω αλλάξει κάτι στον τρόπο ζωής μου. Έκλεισα απλώς τα 30.