ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχω φιλήσει ποτέ κανέναν/καμία και πόσο μάλλον να κάνω σεξ. Στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου που περνούσα απαρατήρητη, γενικά όλοι με έχουν γραμμένη. Ξέρω ότι αυτό οφείλεται κυρίως στην ανασφάλεια μου, χωρίς αυτοπεποίθηση και κλείνομαι στον εαυτό μου. Αυτό γινόταν κυρίως πιο παλιά. Πλέον, μετά από τόσες "εμπειρίες" ξεκίνησα να βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Ωρίμασα, απέκτησα λίγη αυτοπεποίθηση, έναν αέρα,το ντύσιμο μου έγινε λίγο πιο "σοβαρό". Φυσικά σε όλα αυτά βοήθησαν οι δουλειές που έχω κάνει ακόμα και οι "εξομολογήσεις" με βοήθησαν στον τρόπο σκέψης και έκφρασης. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο με έχει βοηθήσει αυτή η στήλη. Όπως έχω ξαναδιαβάσει παλιότερα, οι Εξομολογήσεις, είναι ένα Μεγάλο Σχολείο. Μετά από αυτές τις αλλάγες του εαυτού μου, ξεκίνσαν σιγά σιγά να με πλησιάζουν και οι άντρες και οι κοπέλες (φιλικά πάντα). Πάντα όμως, όταν με πλησίαζε κάποιος άντρας έλεγα από μέσα μου δυνατά "φύγε, δεν ενδιαφέρομαι, μίλα στην φίλη μου και άσε με ήσυχη". Ή αν βρισκόμουν μόνη μου και μου έπιανε κάποιος την κουβέντα χαλαρά όμως, έλεγα μέσα μου, "άντε παράταμε". Άλλες φορές πάλι όταν ήταν κάποιος γνωστός ή άγνωστος, έλεγα "άντε πάλι, τι θέλεις εσύ τώρα;" και διάφορα άλλα τέτοια. Να σημειώσω ότι όλοι αυτοί φυσικά ήταν ευγενικοί και διακριτικοί, μπορεί οι σκέψεις μου να φαίνονται κακές αλλά εννοείται ότι δεν φέρθηκα σκάρτα. Μία φορά στην ζωή μου τα πήγαινα καλά με ένα αγόρι όταν ήμουν 19 ετών όπου ήμουν πρόθυμη να προχωρήσω αλλά τελικά έμεινε εκεί που ήμασταν, φίλοι. Και για να είμαι ειλικρινής δεν ένιωσα καθόλου απογοήτευση ή στεναχώρια γιατί είχα πει ότι δεν θα με πείραζε αν θα κάνω κάτι ή όχι, θα το έκανα για την εμπειρία, ήμουν χαλαρή. Στην τωρινή φάση ζωής μου έχω σκαμπανευάσματα. Πότε θέλω να κάνω σκέτο σεξ, πότε σχέση, άλλες πάλι λέω χίλιες φορές μόνη μου εντελώς, δεν θέλω κανέναν στη ζωή μου. Για να μην πω ότι άλλες στιγμές θέλω να φύγω από την χώρα και να πάω όσο πιο μακριά γίνεται, τόσο το καλύτερο, χωρίς γνωστούς, οικογένεια και φίλους. Άλλο ξεκίνησα να γράφω και αλλού κατέληξα...