για αυτό οφείλουμε να παραδεχτούμε μια φορά ακόμα πως είναι ενα κρίμα παραπάνω και για αυτά τα παιδιά και ας μεγαλώσανε, γιατἰ και η απουσία όμορφων αναμνήσεων που ενίοτε σε κάποια σου δύσκολη στιγμή και σε αυτές θα βρείς καταφύγιο και θαλπωρή είναι αν μη τι άλλο λυπητερό και πληγώνει.όχι θα κάθεται δίπλα μου ένας φίλος και αδερφός και θα μου διηγείται για πολέμους, εξαθλίωση, εκμετάλλευση, για πείνα που ίσως βίωσε σαν παιδί, για ξύλο που ίσως έτρωγε απο βίαιους γονείς, για την απώλεια αγαπημένου του προσώπου και θα καθήσω μετά εγώ να τον πώ για τα ελενίτ που κλέβαμε στα 11 μας με την Ελένη για να χτίσουμε ενα σπιτάκι , και στα 9 πώς με την Αθηνά στην πλάτη καναμε κοκορομαχίες μέστα ρηχά νερά και μετά χτίζαμε κάστρα στην αμμουδιάτα εκ διαμέτρου αντίθετα, ίσως
14.1.2017 | 21:20
Απο οπου κι αν το δεις
είναι αυτοί κι αυτές που κλαίνε γιατί πέρασαν δυστυχισμένα παιδικά χρόνια.κι είμαστε κι εμείς που κλαίμε γιατί περάσαμε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. επειδή ξέρουμε ότι πουθενά δεν θα ξαναβρούμε τέτοια χαρά.
1
