Η κοπέλα δεν έχει μπερδέψει τις φιλοσοφικές της ανησυχίες με όλα αυτά που αναφέρετε (και που φυσικά ανέφερα), αυτό που θέλει να πει είναι πως όλα αυτά την έφτασαν σε ένα σημείο που η ζωή να μην της είναι όσο ευχάριστη θα πρεπε να της ήταν. Ακόμα κι αν όλα αυτά είναι της ηλικίας της, λίγη σημασία έχει, σημασία έχει τι και πώς νιώθει, όχι αν είναι φάση ή όχι. Προφανώς δεν αισθάνεται καλά κι αν αντιλαμβανόταν την κατάσταση όπως την αντιλαμβάνεστε εσείς, δεν θα ήθελε να γκρινιάξει. Από την στιγμή που λες πως βράζεις σε ένα καζάνι, η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει λόγος να μην σε πιστέψουμε, και δεν χρειάζεται να ταυτιστεί κανείς για να εκφέρει άποψη. Αν νιώθεις έτσι, τότε αυτό είναι, ακόμα κι αν σε μερικούς φαίνεται παράδοξο.Είναι λογικό να υπεραναλύεις τα πάντα, και δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την ηλικία σου αλλά με τις εμπειρίες σου, την οικογένεια σου, τα δύσκολα παιδικά σου χρόνια που σαφώς και σε έχουν σημαδέψει. Δεν σου έχει στρίψει καμία <<βίδα>>, τα ερωτήματα σου είναι όλα εύλογα και μέσα από την ζωή παρμένα. Καταλαβαίνω πως δυσανασχετείς που η φίλη σου έβαλε αυτά τα τραγούδια τα οποία δεν σου ταιριάζουν καθόλου. Θα σε βοήθαγε όμως περισσότερο αν έβλεπες τα πράγματα από άλλη οπτική. Επειδή δεν ταυτίζονται τα μουσικά σας γούστα δεν σημαίνει πως κάποια είναι καλύτερη ή χειρότερη, ή να το πω αλλιώς πιο εκλεπτυσμένη. Όλα έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης κι αυτό θα σε βοηθούσε αν το καταλάβαινες πραγματικά. Αν δεν έχεις διάθεση για όλα αυτά, τότε μπορείς να ασχοληθείς με κάτι που θα σε γέμιζε περισσότερο. Πήγαινε μια όμορφη βόλτα, κάνε κάτι δημιουργικό, εσύ ξέρεις τον τρόπο. Το ίδιο ισχύει και για τις φίλες σου που διαβάζουν συνεχώς, νιώθουν πως αυτό τις γεμίζει, επειδή διαφωνείς σε αυτό δεν χρειάζεται να νιώθεις ιδιόρρυθμη. Όσον αφορά τις σχέσεις αυτό που ισχυρίζεσαι ίσως ακούγεται ρομαντικό άλλης εποχής και σίγουρα έχεις τους λόγους σου να πιστεύεις πως μόνο αυτό θα σε γέμιζε. Εγώ απλώς θα σου πω πως το παν είναι να μην προδικάζεις, είναι σαν να προδικάζεις εσένα την ίδια, την ζωή σου. Κι ακόμα κι αν δεν πάνε τα πράγματα όσο τέλεια τα ονειρεύεσαι, πίστεψε με έχει κι αυτό την γλύκα του, το να μαθαίνεις την ζωή από τις αναποδιές της δεν είναι μια άχρηστη γνώση. Είναι από τις πιο πολύτιμες γνώσεις. Μόνο έτσι θα εξελιχθείς σαν άνθρωπος. Προσέγγισε αυτό που θες, μην το φθονείς απλώς, μην το φοβάσαι, είναι για εσένα και πρέπει να το ζήσεις.Από μικρή νιώθεις πως στην οικογένεια σου κανένας δεν μπορεί να σε ακούσει, να σε νιώσει και συναντάς μια πόρτα κλειστή. Κι όπως καταλαβαίνεις ο τρόπος που ξεκίνησες να νιώθεις μέσα στην ίδια σου την οικογένεια μεταφέρθηκε και στο σχολείο, στις κοινωνικές σου συναναστροφές. Θα πρέπει να το δεις κι εσύ, δεν είναι οι άλλοι που σε μισούν, είσαι εσύ που πιστεύεις αργά ή γρήγορα πως θα σε μισήσουν και φτιάχνεις ένα αρνητικό κλίμα από μόνη σου και στην συνέχεια οι υπόλοιποι χτίζουν πάνω σε αυτό. Όταν συναντάς κάποιον ίσως χωρίς να το θες του βγάζεις κόκκινη σημαία και του επισημαίνεις ότι ανήκετε σε αντίθετα στρατόπεδα. Σε κανέναν δεν αρέσει αυτό, ούτε καν σε εσένα κατά βάθος, ακόμα κι αν έχεις συνηθίσει έτσι. Να είσαι δεκτική, δεν σημαίνει να αλλάξεις την ταυτότητα σου, σημαίνει να αγαπήσεις η ίδια πρώτα από όλα τον εαυτό σου. Κι αν ακόμα δεν βρίσκεις κανέναν να μοιραστείς τις σκέψεις σου, τότε γράψε τις, διάβασε βιβλία ανθρώπων που ίσως είχαν τις ίδιες ανησυχίες με εσένα. Θα τον βρεις τον τρόπο, θέληση να υπάρχει. Καλή δύναμη εύχομαι.
17.1.2017 | 07:58
!
Δεν είμαι καλά,περνάω τη φάση της υπεραναλυσης των πάντων , προσπαθώ να βρω απαντήσεις σε όλα ,από το πιο απλό ως το πιο περίπλοκο! Αναλύω την κάθε λέξη ,την κάθε σκέψη μέσα μου και νομίζω πως θα τρελαθώ! Πρόσφατα ξαγρυπνησα σκεφτόμενη διάφορα για τη ζωή ,για τις διαπροσωπικές σχέσεις ,για τον θάνατο ,για την κοινωνική ζωή ...Φοβάμαι ,είναι σαν να έχει στριψει μία βίδα μέσα στο μυαλό μου και έχει διαταραχθεί η ομαλή λειτουργία του .Δεν είμαι καλά ,το αισθάνομαι .Κάθομαι όλη μέρα σπίτι και σκέφτομαι .Έξω δεν βγαίνω ,δεν επικοινωνώ με τις φίλες μου .Παρόλα αυτά κάλεσα προχθές την μία σπίτι μου μπας και ξεδωσω λίγο αλλά τα έκανα χειρότερα! Κατάλαβα πόσο μόνη μου είμαι σε όλη αυτή τη φάση που περνάω ...Είμαστε 18 χρονών κοριτσια και ήρθε σπίτι μου και μου έβαλε την Έφη Θώδη τον Πανταζή στο youtube αναγκαζοντας με να ακουσω καθε γελοιοτητα.Επισης μου εβαλε να δω κατι ακυρα βιντεακια του x-factor με εκεινους που νομιζουν πως εχουν ταλεντο αλλα τελικα φαινονται αστειοι.Και ολα αυτα δεν μου τα εβαλε για να αισθανθω καλυτερα ,ανεκαθεν εβλεπε τετοια! Οι αλλες δυο φιλες μου δεν ηρθαν φυσικα( ειναι και αδερφες) γιατι εχουμε εξεταστικη και αυτες εχουν τρελα με το διαβασμα . Ποτε δεν βγαινουν απο το σπιτι τους βασικα γιατι ΠΑΝΤΑ εχουν διαβασμα ,ειναι -δεν ειναι περιοδος εξεταστικης ! Και οταν βγαινουμε μιλανε ΠΑΝΤΑ για μαθηματα και για αγχος και για το τι διαβασαν κτλ. Λες και εγω δεν διαβαζω,με την μια κιολας ειμαστε και στην ιδια σχολη. Και εγω διαβαζω ( και μαλιστα αποδιδω και περισσοτερο απο αυτες !) αλλα οταν συναντιεσαι με καποιον ,εε θελεις να πεις κατι αλλο περα απο τα μαθηματα! Δεν ειμαστε πια και τριτη λυκειου ,πρωτοετεις φοιτητριες ειμαστε! Εχω που εχω το δικο μου ΤΕΡΑΣΤΙΟ αγχος με την εξεταστικη ,εχω πεθανει στο διαβασμα ,εε δεν θελω να μιλαω καθολου με αυτες ,γινομαι ακομα χειροτερα,ουσιαστικα σκαω οταν βγαινω με αυτες ακουω επι 3-4 ωρες συνεχομενα για μαθηματα ( και αυτο γινεται 3 χρονια τωρα που ειμαστε φιλες απο το σχολειο!).Εχω φιλοσοφικες ανησυχιες και δεν μπορω να τις συζητησω με κανεναν.Με τον πατερα μου ουτε λογος ,εδω με το ζορι λεμε τα στοιχειωδη καθημερινα πραγματα .Δεν ειναι ο πατερας μου για τετοια,δεν τα καταλαβαινει αυτα ,μας αγαπαει πολυ ,σιγουρα, αλλα του ειναι αδυνατον να κανει τετοιες συζητησεις.Στην αδερφη μου (3 χρονια μεγαλυτερη μου) και στη μητερα μου οταν παω να κανω καποια νυξη για τα ζητηματα ζωης που με απασχολουν ,μου λενε: " αυτα ειναι βλακειες ,διαβαζε να τελειωνεις τη σχολη! " .Λες και δεν διαβαζω, που ξενυχταω πανω απο τα βιβλια και με μαλωνουν κιολας που διαβαζω τοσο και κοντευω να τρελαθω απο το αγχος! Η αδερφη μου εχει επισης μανια με το διαβασμα και την καθαριοτητα του σπιτιου,ενω η μητερα μου σκοτωνεται συνεχεια στη δουλεια και μολις γυριζει σπιτι θελει απλα να κοιμηθει .Ο πατερας μου ειναι ανεργος.Συνεχεια στο σπιτι εχουμε καβγαδες,δεν περναει ουτε μια μερα που να μην ΟΥΡΛΙΑΞΟΥΜΕ ο ενας στον αλλον για ΑΣΗΜΑΝΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ θεματα! Και μιλαμε για ουρλιαχτα,οχι αστεια!( κυριως η μητερα μου ουρλιαζει).Και ειμαι και εγω,που καθομαι και κλαιω κρυφα τις νυχτες,νιωθω απιστευτα μονη,τοσο πιεσμενη.Δεν επικοινωνω με κανεναν ,στη σχολη εκανα μονο μια καινουργια φιλη και αυτη απλα για να μην ειμαι μονη μου σαν το μπακουρι.( δεν ειμαι κοινωνικη και ειμαι ιδιορυθμος χαρακτηρας ,δεν ταιριαζω με κανεναν σχεδον και φταιω εγω!).Αγορι δεν εχω και ουτε θελω να εχω ,φοβαμαι μην πληγωθω ,δεν εχω βρει τον εαυτο του ,είμαι χαμένη ( ξέρω θα με κραξετε),δεν βρίσκω ποιο είναι το νόημα να κάνω μία σχέση και μετά από λίγο καιρό να χωρίσω γιατι θα βαρεθουμε και μετά από λίγο καιρό αλλη σχέση και μετά άλλη .Θέλω να βρω έναν καλό άνθρωπο και να παντρευτω ( και ας είμαι μικρή,εγώ αυτό θέλω από τη ζωή μου! )Κραξτε με όσο θέλετε,άλλωστε πάντα με εκραζαν!Από μικρή όπου πήγαινα με μισούσαν, από μικρή δεχομουν bullying στο σχολείο ( τώρα ευτυχως πάει αυτό!) επειδή ήμουν διαφορετική από τα άλλα παιδιά (δεν εννοώ στην εμφάνιση!).Έχω κάτι το άκρως αντιπαθητικο ,αλλοι με χαρακτηρίζουν επηρμενη,άλλοι ξενερωτη ,οι απόψεις μου είναι τόσο παλιομοδίτικες που κατανταν να είναι ριζοσπαστικες για τη σύγχρονη εποχή!! ( Θελω να γίνω κανονική αλλά δεν είμαι αξία να νικήσω τους δαίμονες μου,καίγομαι στο καζάνι της κόλασης,ΟΛΟΙ ΜΕ ΜΙΣΟΎΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟς Ή ΜΕ ΑΝΤΙΠΑΘΟΥΝ !!! ,στη ζωή μου κινουμαι με γνώμονα τον χριστιανισμό και τις αρχές του και αυτό πολλους τους εξοργίζει και μετά με αντιπαθουν πιο πολύ.)Και είμαι εδώ μόνη με τις φιλοσοφικές μου ανησυχιες ,το άγχος της εξεταστικης ,την απελπισία και την μοναξιά μου....Και ΟΧΙ δεν περνάω φάση επειδή είμαι 18 ,δεν είναι της ηλικίας ,ΠΑΝΤΑ έτσι ήμουν!
5
