11.2.2017 | 15:23
Δε
ζηταω πια εναν συντροφο για τα ταξιδια μου. Ζηταω καποιον να με αντεχει στην καθε μερα μου. Να θελει να μοιραστουμε μαζι το πιο απροβλεπτο και δυσκολο ταξιδι, το ταξιδι της ζωης. Θελω να ψαχνει το πρωινο ξυπνημα διπλα μου και τη δυση μας μαζι στο ιδιο κρεβατι καθε βραδυ. Να μην τον τρομαζει η εγγυτητα, αλλα να την αναζητα. Αυτο θελω, τωρα που ωριμασα. Δε θελω πια ερωτες τουριστες. Ο τουριστας θελει μονο να περναει καλα. Θελω να μπορουμε να απολαμβανουμε τα πιο μικρα απλα πραγματα, οπως μια κουβεντα, η να νιωθουμε ασφαλεια στη σιωπη μαζι. Αυτα χρειαζομαι καθε μερα, μικρα απλα καθημερινα πραγματα.
