ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάσχω απο οριακή διαταραχη προσωπικότητας και απο ψυχαναγκαστική υπερφαγία. Μεσα στο 2016 καθως βρισκόμουν σε αναρωση και προσπαθουσα πολυ να γινω καλυτερα, γνώρισα ενα αγορι που μου άλλαξε τη ζωη. Ηταν η πρωτη μου σχεση και την βίωσα πολυ εντονα για οσο κρατησε. Ολο αυτο το διάστημα που ήμασταν μαζι ένιωθα σαν να ειμαι "φυσιολογική" και σαν να ειχα αναρωσει πλήρως απο καθε διαταραχη. Που να ξερά ομως οτι με το που χωρίσω θα ξανακυλήσω αμεσως και πως δεν θα ειμαι ικανή να διακόψω τον κυκλο. Παιδια απο τοτε που χώρισα ήρθαν πισω ολα! Τρωω ολη μερα, δεν βγαινω εξω, εχω κανει το σπιτι αχούρι, με πιανουν κρίσεις ανχους, δεν κοιμαμαι καλα, εχω θυμο, κλαιω, κανω τρελές σκεψεις, νιωθω ντροπή, νιωθω άδεια και πέφτω σε βαρύα καταθλιψη.. Καθε πρωι λεω στον εαυτο μου οτι οχι, εκανα τοσο κόπο να φτάσω ως εδω δεν θα καταστρέψω τα παντα, αλλα μου ειναι αδύνατο να νιωσω καλα και παντα ενδίδω στους εθισμούς μου κατα την διάρκεια της ημέρας. Δεν ξερω πως να συνέλθω, δεν εχω χρηματα για να κανω θεραπεια και δεν μπορω να τα βγαλω περα με τιποτα. Βρισκομαι σε απελπισία και νιωθω απαισια.Το αγορι αυτο ακομα μαρεσει, δεν ξερω ομως τι να κανω. Γιατι νιωθω ετσι ρε παιδια :( γιατι ειμαι ετσι :( νόμιζα πως δεν θα ξέσπασα κατ αυτο τον τροπο..