Βλέπω ότι η εξομολόγηση αυτή είναι λίγο παλιά αλλά θα απαντήσω και για όλους όσους τύχει να το ξαναδιαβάσουν. Από τη στιγμή που έδειξαν τον χαρακτήρα τους, το να τους μιλήσεις δεν θα τους αλλάξει, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εκτός κι αν το θέλουν οι ίδιοι πραγματικά. Σε περίπτωση που ξαναρχίζατε να βγαίνατε μαζί, θα ήταν κοροϊδία. Μίλα τους για να ξεκαθαρίσεις τι πρόβλημα έχεις μαζί τους και στη συνέχεια κόψε τους από τη ζωή σου. Μπορεί με 1-2 άτομα που ήσουν πιο κοντά να ξαναρχίσετε να μιλάτε, αλλά δεν θα επιστρέψετε και δεν πρέπει να επιστρέψετε στα παλιά.Δεν αξίζει να κάνεις παρέα με άτομα που δεν σε εκτιμούν για αυτό που είσαι. Καλύτερα μόνος. Πάρε το χρόνο σου, κάνε ό,τι σε ευχαριστεί, ξεκίνα κάποια ασχολία αν θες, και όταν έρθει νέα ευκαιρία να γνωρίσεις ανθρώπους που αξίζουν, πάρε την. Αξίζεις πάρα πολύ για να σπαταλιέσαι.Εύχομαι μόνο να είχα μιλήσει στην πρώην παρέα μου πριν τους κόψω.
19.2.2017 | 06:34
Φοβαμαι πως εχασα τους φιλους μου....
Μεγαλωσα μη γνωριζοντας τι ειμαι....ειχα ερωτικες ελξεις και για τα 2 φυλα....απο μικρος ειχα φαντασιωσεις με γυναικες αλλα και με αντρες...κ απο τ μεσα του γυμνασιου περισσοτερο με αντρες...δεν εχω κανει σοβαρη σχεση με κοπελα...αλλα παντα με ετρωγε...να ανακαλυψω την ταση μου γι ατο ιδιο φυλο,..αρχικα ηθελα να κανω μια σχεση...κ μετα τις πανελληνιες γνωρισα μια σχεση οπου και κρατησε κ κραταει ακομα εδω κ 1.5 χρονο....αλλα δεν νιωθω οτι θελω να ειμαι πια σε αυτη τη σχεση...νιωθω οτι καθομαι περισσοτερο απο αναγκη..γιατι φοβαμαι οτι αμα φυγει δν θα εχω κανεναν....ετσι οπως εγιναν τ πραγματαΕγω απο το δημοτικο κιολας μεγαλωσα με μια αντροπαρεα....ειμασταν καπου στα 7-8 ατομα...κ επειδη ηταν πολυ ελαχιστες οι επιλογες στα μερη μας...βλεπομασταν καθημερινα σχολειο κ βολτες....γενικα ολοι μας με κοριτσια παρεες δν ειχαμε...δεν μπορω να πω οτι ηταν μια παρεα που καναμε απο αναγκη...ειχαμε και τις στενες μας φιλιες με συγκεκριμενους...δεν ειχαμε καποιον κολλητο...εγω προσωπικα...εκανα παρεα με τους περισσοτερους απο αυτους. Παντως σαν παρεα ενιωθα οτι ηταν πολυ ανεπαρκης γτ υπηρχε αρκετη αναισθησια...ειτε μιλωντας γι προβληματα ειτε για ενδιαφερον....αλλα απο την αλλη...ειχαμε τις καλες μας στιγμες κ συζητησεις...τεσπα εκει θελω να καταληξω...οπως ειπα χαθηκα για 1 χρονο....εβγαινα μονο με τη σχεση που εκανα με αποτελεσμα να τους χανω....βεβαια ηταν κ αυτοι αναισθητοι απο τ πλευρα τους....αλλα πριν 6 μηνες...ειχαμε συναντηθει με τη σχεση μου γτ τσακωθηκαμε...αλλα τ βρηκαμε....ειμασταν χερακι χερακι...μεσα στα σκοταδια....διναμε κανενα πεταχτο φιλι....κ ενω περπαταγαμε...αυτοι μας ειδαν κ μας ακολουθουσαν γτ δν ηταν σιγουροι αν ημουν εγω....και σε καποια φαση τους καταλαβα...αλλα ηταν ηδη πολυ αργα....ηρθαν κοντα μου σε φαση οτι με φωναζαν αλλα δεν γυρνουσα...κτλ....δικαιολογιες....με τον ενα ειχα περισσοτερο κοντρα κ πιστευω οτι πηγε κ το ειπε στους αλλους...οι υπολοιποι 2 ηταν πιο κοντα κ ισως να τ κρατησαν πιο κρυφο....τεσπα φτανω στο σημερα...οπου ολοι υποψιαζονται κ ειναι σιγουροι πλεον οτι στα ματια τους ειμαι ¨γκει¨"...απομακρνθηκαν...τα χριστουγεννα κ τ καλοκαιρι που συναντηθηκαμε ολοι...γενικα εβλεπα οτι υπηρχε αρνητικοτητα απεναντι μου...σε φαση δεν ρωταγαν ανε χω καποια κοπελα...οπως συνηθιζαν να λενε....απεναντι μου δν μ ελεγαν κατι...εκαναν σαν να μην ετρεχε...εκτος απο κανα μερια υπονοουμενα κοροιδευτικα....εγω πλεον δεν ξερω τι να κανω....κανονιζουν εξοδους σε κλαμπ κ δν με καλουν...κ ας τους το λεω εγω...να βγουμε...κανονιζουν κρυφα απο μενα.....ντρεπονται ακομα να κανουν ενα τσεκ ιν....μαζι μου...(η φημη διαδοθηκε και γενικα εχουν αυτη τη εικονα για μενα)....δεν ξερω τι να κανω πια...πειτε μου εσεις.....τι να πω...στελνω που και που...αλλα νιωθω οτι τπτ δν παει καλα...και τιποτα δν θα παει καλα πλεον...νιωθω οτι...δεν θα με βλεπουν οπως με εβλεπαν...δεν θα γινω αυτος που ημουν για αυτος...πλεον ειμαι κατι που φοβουνται η που σιχαινονται....αυτο που κραζουν ολοι....απο κει που τοσα χρονια με ηξεραν κ ηξεραν ποιος ειμαι...τωρα νιωθω ξενος....τι να κανω,...εχω ελπιδες...η ειναι τελειωμενο....σας ευχαριστω
2
