ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

24 ετων... Γενικά είμαι αρκετά σφιγμενος με τους ανθρώπους και νομίζω δίνω την εντύπωση του απόμακρου, του αδιάφορου κλπ αλλά δεν είμαι καθόλου έτσι. Μου λείπει πολύ μία παρέα να μπορώ να ανταλλάξω μία ανθρώπινη κουβέντα... αλλά με σταματά η κοινωνική φοβία μου, το υπερβολικο άγχος κλπ κλπ κλπ Γενικά σα νέος δεν έχω να θυμάμαι ευχάριστες εμπειρίες με παρεες, βόλτες παρα μοναχικοτητα στο σπίτι που πλέον αμφισβητώ κιολας αν την επέλεξα με καθαρό μυαλο! Αλλά η ζωή είναι ΜΙΑ! Και θέλω να τη ΖΗΣΩ επιτέλους! Θέλω αλλαγή, να γνωρίσω άτομα, να γίνω πιο δραστήριος, να προσφερω και να ανταλλάξω συναισθηματα... Πλέον δεν είναι πολυτέλεια να βγω, να περάσω καλά, να επικοινωνήσω, αλλά βιολογική ανάγκη. Με καταλαβαίνει κανείς τι εννοώ; Αν εσύ που διαβάζεις αυτήν την εξομολόγηση ξέρεις από κοινωνική φοβία και τα παρεπόμενα και ψάχνεις ουσιαστική επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο, χαμόγελο με χαμόγελο, στείλε να γνωριστούμε! Θέλω πολύ να σε γνωρίσω! :-)