ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας. Τα τελευταία χρόνια μένω σε μια όμορφη πόλη στο εξωτερικό. Εδώ γνώρισα τον άνθρωπό μου και πριν λίγους μήνες γίναμε γονείς. Με το μωρό από την πρώτη μέρα που γυρίσαμε σπίτι, είμαστε όλο βόλτες, καφέδες, φαγητά σε εστιατόρια και έτσι έχουμε ένα υγειέστατο και πολύ κοινωνικό μωράκι και περνάμε υπέροχα.Τώρα θα κατέβουμε για μερικές βδομάδες σπίτι μου στην Αθήνα να γνωρίσει την οικογένειά μου το παιδί μου και στεναχωριέμαι γιατί πέρα από βόλτες έξω δεν μπορώ να πάμε πουθενά μέσα να κάτσουμε. Παντού καπνίζουν αδιαφορώντας για τους νόμους που απαγορεύουν το κάπνισμα σε εσωτερικούς χώρος. Όταν έμενα στην Ελλάδα μάλωνα με όλο τον κόσμο στα γύρω τραπέζια. Τώρα δεν έχω πλέον κουράγιο, ούτε καν θα επιχειρήσω να παω κάπου να κάτσω με η χωρίς το παιδί μου, οσο κι αν το ήθελα πάρα πάρα πολύ. Κι ας μου έχουν λείψει κάποια πράγματα πολύ. Δεν είναι και καλοκαίρι να πεις θα κάτσω έξω. Εντάξει οι Βορειοευρωπαίοι θα πουν κάποιοι είναι ξενέρωτοι και άλλα τέτοια ωραία άκυρα. Σε όλα τα Βαλκάνια που το σέβονται, τί γίνεται; Εμείς δηλαδή είμαστε οι έξυπνοι, οι κουλ που δε σεβόμαστε την υγεία του διπλανού μας; Και αν μας υπενθυμίσει κάποιος τα δικαιώματά του, του απαντάμε με το πιο "τζάμπα μάγκα" ύφος μας (το έχω ζήσει πολλές φορές). Στεναχωριέμαι πολύ και νευριάζω. Υ.Γ. Ο ξεχωριστός χώρος καπνιζόντων είναι απλά μία απάτη. Σε λίγους μόνο χώρους έχει κάποιο νόημα.