ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας!!Θα ηθελα την βοηθεια σας,να μου δωσετε μια γνωμη.Σημερα ξυπνησα σε μια αθλια κατασταση ιωση,πονοκεφαλος,αδυναμη και αλλα....απο την αλλη ειναι και ο μικρος αδερφος μου ετσι! Σε καποια φαση δεν αντεχα τους πονους και δακρυσα με βλεπει η μανα μου και μου λεει για να σου πω εσενα οι ανρθωποι σε τετοια κατασταση πανε και δουλευουνε,για αυτο το σπιτι το θελω λαμπικο οταν ερθω απο την δουλεια.Και της μιλησα αποτομα και της λεω παρατα με.Φευγοντας φιλησε τον μικρο αδερφο μου τον ρωτησε αν ποναει,αν ειναι καλα και εμενα ουτε να με φτυσει.Θελω να πω πως δεν ζηλευω τον αδερφο μου.Ο αδερφος μου ειναι η ζωη μου ολη.Η μανα μου με ενοχλει...γιατι εμενα να μου συμπεριφερθει ετσι? Και εγω ποναω ειμαι χαλια.Πως να την εξηγησω αυτη την συμπεριφορα της και δεν ειναι η μονη φορα που μου φερεται ετσι!!! Καθε φορα ο,τι κι αν γινει εγω φταιω,με βριζει σε καθε τι που κανω,δεν ειναι ποτε ευχαριστημενη και ενα σε αγαπω και ενα φιλι απο αυτην εχω καιρο να τα νιωσω.Κι εγω απο την αλλη της λεω συχνα πως την αγαπω και ας μου συμπεριφεται ετσι.....Δεν μπορω να καταλαβψ παιδι της ειμαι και εγω....η δημιουργια της...γτ να με πληγωνει ετσι? Πως μια μανα μπορει να μην αγαπαει το παιδι της? Να μην το συμπωνει? Θα ηθελα την γνωμη σας για αυτο το θεμα.Ειμαι κομη πιο χαλια απο εκεινη την στιγμη που μου μιλησε ετσι.