Δεν γνωριζουμε τι παιζει με την οικογενεια καθενος και οσο κοιταμαι ποσο καλα φαινεται να παιρναναι και ποσο λιγο ζοριζονται στη ζωη τους χανουμε πολυτιμο χρονο. Ενα πραγμα να εχεις παντα στο μυαλο σου...αν θελεις κατι θα το πετυχεις...αρκει να το θελεις πραγματικα.
5.3.2017 | 18:18
Νιώθω αποτυχημένη...
Ένα πτυχίο όλο και όλο...μονο αυτο. Τα φοιτητικά μου χρόνια τα περασα μέσα στα λεωφορεία με αμέτρητα δρομολόγια διότι δεν εμενα στην πολη που φοιτουσα. Δεν ηθελα να επιβαρύνω τους γονεις μου ..η μονη μου χαρά που τελείωσα ακριβώς τις σπουδές μου!Οι υπολοιπες συμφοιτητριες τελείωσαν κ αυτες πλέον και ειναι ή στο εξωτερικό για μεταπτυχιακα ή βρηκαν κατευθείαν δουλειά στα γραφεια των γονιων τους. Εγω δουλευω σε ενα γραφειο με αντικείμενο ασχετο απο αυτο που σπουδασα και φυσικά με πιεση και στενοχωρια. Οι γονείς μου και αδιαφορουν και δεν μπορουν να με στηρίξουν χρηματικά για να κανω κατι αλλο.Με αγαπανε αλλα μεχρι εκει. Εχω την αδερφή μου μεγαλύτερη μου που πραγματικά αξιζει να κανει πολλα πραγματα στην ζωη της και θελει και η ιδια μεταπτυχιακο αλλα με τα χρηματα που βγαζει ποια τρυπα να καλύψει. Οι περισσότεροι συμμαθητές μου ειναι στο εξωτερικό...και θλιβομαι γιατι βλεπω ατομα που δεν φανταζόμουν ποτε οτι θα κατεληγαν εκει. Αλλα το οφείλουν στους γονεις τους και μονο..Ετσι ειναι αυτα καποιοι πιο τυχεροι και αλλοι πιο ατυχοι. Νιωθω σαν πουλι με κομμενα φτερα. Μελαγχολία και τιποτα αλλο.
4