ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι όλη μέρα στο κρεβάτι, τα μάτια μου έχουν πρηστεί από το κλάμα, δεν θέλω ν δω κανένα, ούτε αυτόν! Θέλω να τον χωρίσω αλλά διστάζω. Δεν είναι κακός άνθρωπος, απλά εγώ ζητάω πράγματα, εγώ κάνω πράγματα και ζητάω να ανταποδώσει. Εγώ του κάνω τα χατήρια για να τον βλέπω ευχαριστημενο αλλά θέλω κάποιον δίπλα μου που να ενδιαφέρεται για μένα όσο εγώ για αυτόν. Κάθε στιγμή. Έχω ανασφάλειες, ζηλεύω, δεν μπορώ να διαχειριστώ τη ζήλια μου, το προσπάθησα αλλά πάλι καταλήγω να στεναχωριεμαι, μόνη μου δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Το πιστεύω ότι με αγαπάει αλλά όχι έτσι όπως το εννοώ εγώ. Δεν είμαι η καλύτερη γι αυτόν, η πιο έξυπνη η πιο γλυκιά η πιο όμορφη! Είμαι αυτή που προέκυψε και βολευτηκε, έτσι νιώθω! Φυσικά αν τον ρωτήσω δεν θα πει κάτι τέτοιο αλλά εγώ έτσι νιώθω. Γίνεται να αναιρεσω αυτά που νιώθω; δεν θα του απαντήσω σμρα, όχι από εγωισμό, απλά πρέπει να το λήξω.