19.3.2017 | 03:07
.
Ειμαι 18 κ παω τριτη λυκειου.Θα ειμαι συντομοτερη. Εχω γνωρισει καποιον απο τα 12 μου,ημασταν παντα αχωριστοι και παντα ξεπερνουσαμε ολα τα προβληματα μαζι,παντα λεγαμε τα παντα ο ενας τον αλλον,και η ζωες μας αλλαξαν απο τοτε που βρηκαμε ο ενας τον αλλον. Οι γονεις μου,εχουν τερμα διαφορετικη αποψη για τα παντα,και οταν λεω διαφορετικη,εννοω ειναι γτπ. Η μανα μου εχει κολλησει εδω κ μερες " Δεν θα ξεκολησεις απο αυτον? Αρκετα προβληματα σου εφερε. Δεν εχει δουλεια,δεν εχει λεφτα,κ αλλες μλκιες. Ειλικρινα,δεν εχω ιδεα πως εχω αντεξει μεχρι τωρα. Ο πατερας μου? Μου εχει πει και να γνωρισω ενα παιδι του φιλου του ,πλουσιοπαιδο μαλακα που τον ειχα δει περσι επειδη ειχε ερθει για δουλειες με τον πατερα του.. Θα ερθει το καλοκαιρι λεει απο τη Ρωσια για διακοπες και "δεν θα ειναι ασχημα να τον γνωρισεις"Αφου αντεξα μεχρι τωρα,θα κανω κι αλλη υπομονη,μεχρι να φυγω απο το γ....... σπιτι,και να ζησω μαζι του.
