ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.3.2017 | 01:01

ΒΟΗΘΕΙΑ

το μονο που ηθελα παντα,απο μικρο κοριτσακι ηταν να βρεθει καποιος να με αγαπησει με τοση δυναμη και τοση αγαπη οση εγω εδινα οταν αγαπουσα..Με τεραστια αποτυχια τις περισσοτερες φορες.Γεμισα αγκαθια απο ανθρωπους που ουτε καν νοιαστηκαν στο τελος γιαμενα και αυτο συνεχιζεται μεχρι σημερα.Φιλοι που εβαλα τις αναγκες τους πανω απ τις δικες μου,φιλοι που γιαυτους θα εδινα και την ψυχη μου,με προδωσαν οπως γινεται στις περισσοτερες των περιπτωσεων..Το αγκαθι ηταν τοσο μεγαλο που καιρο μετα δεν με αφηνει να ησυχασω κ να εμπιστευτω τους ανθρωπους γυρω μου.Οι ερωτες ειναι μια ακομα μαυρη σελιδα διοτι στο τελος ενας ηταν που ξεχωρισε και οπως στις περισσοτερες των περιπτωσεων,αυτος ο ενας δεν προκειται να μου δωσει ποτε ουτε τα μισα απο οσα του εχω δωσει και του δινω καθε μερα..Για να μπουμε στο ζουμι..Υπηρξε πριν καποια χρονια ενας ανθρωπος που πιστευω με αγαπησε αληθινα.Ποτε δεν καναμε σχεση γιατι..τωρα που τα γραφω νομιζω τελικα πως καταλαβα το γιατι..Επειδη οταν καταλαβα μεχρι που ηταν ικανος να φτασει γιαμενα δειλιασα.Ηξερα οτι δεν μπορουσα να του δωσω αυτα που ζητουσε και ετσι κοψαμε επαφες για καποιο χρονικο διαστημα..Η ανατροπη και η ειρωνια ειναι στο γεγονος οτι μετα εγω τον εψαξα και μετα απο μια μινι απολογια για τα λαθη μου,του ειπα οτι θελω να εχουμε επαφη εφοσον κ εκεινος μου ειπε οτι προχωρισε την ζωη του και δεν εχει πια αισθηματα γιαμενα.Προσφατα μια περιπετεια υγειας τον εστειλε νοσοκομειο και μιλησαμε για περαστικα και τετοια.Μετα απο αυτο μου εστειλε πριν κατι μερες για τα τυπικα και τον πηρα τηλεφωνο να πουμε τα νεα μας και με το υφος του και καποιες σποντες,αφησε να εννοειθει οτι με θελει ακομα μετα απο τοσο καιρο.Με αφορμη αυτη τη συζητηση και τα κομματιασμενα μου αισθηματα για τον ερωτα μου που μονο πονο προκαλει στη ζωη μου,σκευτηκα που και γιατι δινω αγαπη.Και μου βγηκαν ολα λαθος....Δεν ξερω αν αξιζει να μπλεξω τα πραγματα με τον ανθρωπο που με θελει γιατι δεν ειμαι σιγουρη οτι θα μπορω να σταθω ανταξια της αγαπης του ακομα και τωρα που θελω οσο τιποτα διπλα μου εναν ανθρωπο που μ αγαπαει..Τα εχω μπερδεψει ολα τοσο πολυ...
4
 
 
 
 
σχόλια
Κοιτα κορίτσι μου ο έρωτας πονάει ειδικά ο ανεκπλήρωτος..οταν εισαι δοτική με τους άλλους λογικό είναι να τρομάζουν και αυτοί..και εγω πολλές φορές ειμαι πολύ δοτικός και τρομάζω τις ελάχιστες σχέσεις που κάνω οποτε να προσπαθήσεις να μην κολλάς τοσο πολύ με κάποιον λαου λαου πήγαινε..οσο για το αγορι που λες οτι μπορει να εχει αισθήματα να εισαι 100% σίγουρη και μετα να κανεις ονειρα και σχέδια...
Για να προχωρήσεις τη ζωή σου πρέπει να δεις στις σωστές τους διαστάσεις τις "προδοσίες", τ' "αγκάθια" και τις "μαύρες σελίδες", όπως και όσα πιστεύεις ότι προσφέρεις απλόχερα αλλά δίχως αντίκρυσμα.Έτσι κι ο ψυχολόγος θα ζήσει, κι εσύ θα βρεις την ισορροπία σου.
Scroll to top icon