ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρόσφατα μετά απο κάποια ένταση στη σχέση μου,αποφασίσαμε να κρατήσουμε κάποιες αποστάσεις. Αυτό έγινε διότι ήμασταν όλη μέρα μαζί με αποτέλεσμα να μην μένουμε λίγο μόνοι μας,δεν είχε ο καθένας τον προσωπικό του χώρο. Έτσι,συμφωνήσαμε να μην κοιμόμαστε κάθε βράδυ μαζί,να κοιμόμαστε και χώρια. Ο σύντροφος μου από ότι κατάλαβα απτην αντίδραση του όταν το πρότεινα μου φάνηκε σαν να ξαφνιάστηκε,σα να μη του άρεσε, σα να μην το περίμενε. Παρόλα αυτά συμφώνησε . Χθές λοιπόν,επειδή είχα ένα πρόβλημα στο σπίτι και δε μπορούσα να μείνω εκεί, του ζήτησα να μείνω στο σπίτι του. Αυτός μου είπε πως δε γίνεται κλπ. Εγώ το σεβάστηκα και έληξα τη κουβέντα.Στη συνέχεια άρχισε να μου τη μπαίνει λέγοντας πως δε μπορεί,γιατί ήθελε να ξυπνήσει το πρωί κλπ... Εγώδε κατάλαβα γιατί το συνέχισε και έτσι του είπα πως οκ κατάλαβα δεν είπα κάτι,είναι σεβαστό. Συνέχιζε ακριβώς την ίδια κουβέντα ενώ δε το ανέλυσα καν. Εγώ το πήρα κάπως γιατί δε κατάλαβα το λόγο που το πήρε έτσι κλπ. Πήγαμε τη βόλτα μας λοιπόν και όταν έφτασε η ώρα να φύγουμε οδηγούσε προς το σπίτι του. Τον ρώτησα που πάει και μου απάντησε σπίτι μου. Μα πριν του λέω έλεγες πως δε μπορείς κλπ και το ανέλυες τόόσο πολύ ενώ εγώ δε σε πίεσα για κάτι. Και η απάντηση ήταν "τώρα γίνεται". Και απλά πήγαμε σπίτι του. Αυτό που δε καταλάβενω είναι αν εγώ έχω πρόβλημα και με παρεξηγούν έτσι,η αν οι άλλοι έχουν το πρόβλημα και είμαι ηλίθια που δε μιλάω και παραμένω ψύχραιμη αντί να τους αρχίζω στα κλωτσομπούνια...