Ζούμε σε μια περίοδο όπου -για αρκετούς, ίσως πολλούς- προέχει η ενασχόληση με την εξωτερική εικόνα και, συνεπακόλουθα, η παραμέληση της καλλιέργειας της προσωπικότητας. Εξού και ο τύπος του "cool miserable": cool online (social media), miserable in life. Αυτό συμβάλλει στην επιδημία ρηχών σχέσεων. Εγώ κατανοώ το βάρος που δίνεται στην ατομική υγιεινή κ' τη φωνή. Πέραν της εξωτερικής εικόνας και του χαρακτήρα, οι "μυωπικές αισθήσεις" είναι καθοριστικές. Η φωνή, η μυρωδιά και η γεύση του δέρματος του άλλου μπορούν να είναι deal breakers στην επιλογή συντρόφου.
19.4.2017 | 10:56
Μεγαλώνοντας...:
Προτιμώ να έιμαι μόνος ή παρέα με το σκύλο μου, παρά με άτομο που δεν ταιριάζουμε. Η κακή παρέα έιναι ταλαιπωρία- τουλάχιστον μόνος κάνεις ό,τι θες, όποτε και όπως το θες.Παρατηρώ πως όσο ωραίος/α και να είναι κάποιος/α, όσο γυμνασμένος/η, όσο όμορφο πρόσωπο και αν έχει, αν τα άκρα (νύχια-δάχτυλα) , τα δόντια και η μυρωδιά δεν είναι ok, ξενερώνω απίστευτα.Επιβεβαιώνω πόσο πολύ απολαμβάνω μια ωραία φωνή.Συνειδητοποιώ πόσο πολλοί κακοί/αγενέις/μίζεροι άνθρωποι υπάρχουν.Πνίγομαι κάνοντας μια δουλειά που -ναι μεν- μου προσφέρει έναν καλό μισθό, αλλά σκοτώνει την δημιουργικότητά & την ανάγκη μου να κάνω κάτι άλλο.Στεναχωριέμαι που δεν είμαι πάμπλουτος για να αγοράσω ένα τεράστιο οικόπεδο και να μαζέψω όλα τα αδέσποτα.Αντιλαμβάνομαι πόση χαρά μου δίνουν απλά και σχετικά ανέξοδα πράγματα και καταστάσεις.Αγαπώ τη θάλασσα και το καλοκαίρι περισσότερο.Φιλιά.
1
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
