19.4.2017 | 15:01
Τι έχω κάνει;
Ουδέποτε εχω πειράξει κάποιον ούτε βγαίνω ούτε ήθελα να πλήγωσω κάποιον ίσα ίσα όσο μπορούσα βοηθούσα τους πάντες. Φέτος ηταν μια απο τις χειρότερες χρονιές μου απίστευτο bullying πάντα μεσα στην πλάκα αλλα στην πλάκα μια δυο τρεις μετα παύει να είναι αστείο...Όσο περνούσε ο καιρός εγω χειροτερεύα δεν ήθελα να πηγαίνω κάν σχολείο ηταν εφιάλτης για εμένα μα χρειαζόμουν τις απουσίες για το τέλος.Οι αποδόσεις μου έπεφταν η απογοήτευση μεγάλωνε έφτασα σε σημείο να μου λεει η καθηγήτρια μου μπορείς θα γράψεις τέλεια και εγω να την αγνοώ και να με υποτιμώ! Ένιωθα απαίσια έκλαιγα το μόνο που ήθελα ηταν να φάω κατι και να κοιμηθώ απλα να ειμαι στην κουβέρτα μου χωρίς ευθύνες χωρίς κοροϊδίες ήρεμα και απλα...Οι γονείς μου δεν είχαν καταλάβει δηλαδή ακομα δεν έχουν νόμιζαν απο το άγχος... Επισκέφτηκα δυο ειδικούς με δίκη μου πρωτοβουλία ήξερα ότι δεν ήμουν καλα έπρεπε να το αντιμετωπίσω...Μίλησα και ξαλαφρώσα ο ένας μου ειπε θεραπεία με χάπια,το σκεφτηκα πολυ μα δεν ήθελα,δεν θέλησα γιατι σκεφτηκα ότι δεν θα τους κάνω το χατίρι σε κανέναν τους τόσο καιρο υπέφερα...Τα κατάφερα στάθηκα δυνατή πάνω απο δυο μήνες φόρτσαρα για τα καλα με το διάβασμα και πάλεψα τους δαίμονες μου!! Μα κουράστηκα γιατι η επίθεση τωρα έρχεται απο συγγενείς σχόλια τύπου πως έγινες έτσι, θα περάσεις η τζάμπα τόσα λεφτα τόσα χρόνια.Γύρισα στην πάλια θλίψη τα γράφω όλα αυτά και κλαίω και ρωτάω γιατι; γιατι να μην μπορω να σηκωθώ και να παλέψω αλλα και γιατι να το περνάω όλο αυτό σε κάνεναν δεν αξίζει τόση στεναχώρια.Νιώθω αποτυχημένη,αισθάνομαι ότι θα απογοητεύσω αυτούς που πραγματικα πίστεψαν σε αυτο που ειμαι και ότι θα επαληθεύσω όσους ήθελαν να αποτύχω...Δεν μπορεί όμως πάντα να υπάρχει συννεφιά στον ουρανό κάποια στιγμή θα έρθει ο ήλιος και όλα αυτά τα δάκρυα θα γίνουν ηλιαχτίδες!!! Ευχαριστώ όσους το διάβασαν :)